Marksist Araştırmalar [MAR] | Komünizm: Tarihin Çözülen Bilmecesi
Karl Marx biyografi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Karl Marx biyografi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

9 Eylül 2025 Salı

TEST SORULARI: MARX’IN BİYOGRAFİSİ

MAR Notu: Marx’ın biyografisinden hazırlanan test sorularının çözümünün keyifli ve geliştirici olduğunu düşünerek yayınlıyoruz.

1. 1820'ler ve 1830'larda Almanya'nın kapitalist gelişiminin önündeki en büyük engel neydi?

A. Fransız Devrimi'nin fikirlerine karşı halkın direnişi

B. İngiltere'nin ekonomik ambargosu

C. Siyasi ve ekonomik birliğin olmayışı ve 38 ayrı devletin varlığı

D. Proletaryanın erken dönemde örgütlenerek devrimci eylemlere başlaması

İpucu: Bu sorunu çözmek için atılan ilk adım olarak "Zollverein" (gümrükler birliği) kurulmuştu.

2. Karl Marx'ın babası Heinrich Marx'ın siyasi görüşleri nasıl tanımlanabilir?

A. Prusya monarşisine sadık bir muhafazakâr

B. Siyasetle ilgilenmeyen, sadece mesleğine odaklanmış bir avukat

C. Oğlunun komünist fikirlerinin ilk destekçisi olan radikal bir devrimci

D. Görüşlerini liberalizmin sınırlarının ötesine taşımayan ancak yine de polis tarafından izlenen bir liberal

İpucu: 1834'te Casino Hall'da verdiği bir söylev, Prusya otoritelerinin dikkatini çekmişti.

3. Marx, editörlüğünü yaptığı Rheinische Zeitung gazetesinin kapatılmasından sonra Arnold Ruge ile birlikte hangi projeyi hayata geçirmeye karar vermiştir?

A. Prusya'da gizli bir matbaa kurarak gazeteyi yayımlamaya devam etmek

B. Yurt dışında, özellikle Paris'te, Alman ve Fransız demokratlarını birleştirecek bir devrimci organ (dergi) yayınlamak

C. Siyasi faaliyetlere ara vererek felsefi çalışmalarına yoğunlaşmak

D. İngiltere'ye giderek Engels ile birlikte işçi sınıfının durumunu incelemek

İpucu: Bu yeni yayın organının amacı, mevcut dünya düzenini amansızca eleştirmek ve teori ile pratiği birleştirmekti.

4. Marx ve Engels, Alman İdeolojisi adlı eserlerinde varlık ve bilinç arasındaki ilişkiyi nasıl açıklamışlardır?

A. Hayat bilinç tarafından değil, bilinç hayat tarafından belirlenir.

B. Bilinç, insanın maddi varlığından bağımsız, ideal bir alanda oluşur.

C. Varlık ve bilinç arasında bir ilişki yoktur, ikisi de ayrı kategorilerdir.

D. Bilinç, doğanın insandaki yansımasıdır ve toplumsal süreçlerden etkilenmez.

İpucu: Bu eserde, felsefenin temel sorununa materyalist bir karşılık verilmiştir.

5. Felsefenin Sefaleti adlı eserinde Marx, Proudhon'u hangi temel hatayı yapmakla eleştirmiştir?

A. İşçi sınıfının devrimci potansiyelini tamamen reddetmesi

B. Sadece tarım işçilerinin sorunlarına odaklanıp sanayi proletaryasını ihmal etmesi

C. Devletin ortadan kaldırılması yerine daha da güçlendirilmesini savunması

D. Burjuva toplumunun ekonomik kategorilerinin kalıcı olduğunu varsayarak bu temelde "adil" bir düzen kurmaya çalışması

İpucu: Marx'a göre Proudhon, İngiliz sosyalistleri Bray ve Thompson gibi isimlerin düştüğü bir hatayı tekrarlıyordu.

6. 1848 devrimleri sırasında Marx, Paris'teki Alman işçilerine Almanya'ya dönerek ne yapmalarını tavsiye etmiştir?

A. Fransa'da kalıp Fransız proletaryasının mücadelesine katılmalarını

B. Devrimci bir lejyon oluşturup silahlı bir güç olarak Almanya'ya girmelerini

C. Teker teker ülkelerine dönerek devrim için çalışmalarını

D. Tarafsız kalarak devrimin sonucunu beklemelerini

İpucu: Marx, işçileri Picard Kahvesi'ndeki toplantılarda organize bir askeri birlik kurma fikrinden caydırmaya çalıştı.

7. Mart 1850 tarihli Merkez Komiteden Komünistler Birliği'ne Tebliğ adlı belgenin temel tezi neydi?

A. Proletaryanın, küçük burjuva demokratlarından ideolojik ve örgütsel olarak bağımsız, kendi partisini kurmasının zorunluluğu

B. Liberal burjuvazi ile feodalizme karşı geniş bir ittifak kurulması gerekliliği

C. Bütün devrimci faaliyetlerin durdurulup teorik çalışmaya odaklanılması

D. Komünistlerin mevcut işçi derneklerinden çekilerek tamamen gizli bir örgütlenme modeline geçmesi

İpucu: Bu metin, 1848-1849 devrimlerinin deneyimlerini özetleyerek proletaryanın gelecekteki taktiklerini geliştiriyordu.

8. Marx'ın New York Daily Tribune gazetesindeki yazılarının temel amacı neydi?

A. Amerikan halkını Avrupa siyasetinden uzak tutmak

B. Yayımcıların niyetlerine aykırı olarak, burjuva gazetesini burjuva sistemini sergilemek ve eleştirmek için kullanmak

C. Sadece kuru akademik terimlerle yazarak ansiklopedik bilgi sunmak

D. İngiliz hükümetinin politikalarını destekleyerek Tory'lere karşı propaganda yapmak

İpucu: Marx, bu platformu kendi proleter düşüncelerini, kelimeleri dikkatli kullanarak dile getirmek için bir fırsat olarak gördü.

9. Marx, Amerikan İç Savaşı sırasında İngiliz işçi sınıfının tutumunu neden "tarihte ölümsüz bir zafer" olarak nitelendirmiştir?

A. İngiliz işçilerinin savaşa katılmak için Amerika'ya kitlesel olarak göç etmeleri

B. Kuzey için silah ve mühimmat üreterek savaşı desteklemeleri

C. Egemen sınıfların köle sahibi Güney'in yanında savaşa müdahale etme girişimlerini püskürtmeleri

D. İngiliz hükümetini Kuzey ile diplomatik ilişkileri kesmeye zorlamaları

İpucu: İngiliz işçilerinin bu tavrı, kendileri için korkunç ekonomik koşullara katlanmak anlamına gelmesine rağmen sergilenmişti.

10. Lassalle'ın Almanya'daki işçi hareketine yönelik taktiklerindeki en büyük sakatlık Marx ve Engels'e göre neydi?

A. Sendikal mücadeleyi tamamen reddetmesi

B. İşçi örgütünü hâkim Junker çevreleri ve Bismarck hükümeti ile tehlikeli bir flört yoluna sokması

C. Herkes için eşit oy hakkı talebine karşı çıkması

D. Devlet yardımıyla üretici birlikleri kurma fikrini ilk kez ortaya atması

İpucu: Lassalle, saldırılarını burjuva liberallerine yöneltirken, dönemin Prusya hükümetine ve egemen toprak sahiplerine karşı mücadele etmiyordu.

11. Kapital'in birinci cildinde Marx, "artı-değer" kavramını nasıl açıklamıştır?

A. İşçinin ürettiği malın piyasa fiyatıyla maliyeti arasındaki farktır.

B. Devletin vergilendirme yoluyla kapitalistten alıp topluma dağıttığı zenginliktir.

C. Kapitalistin teknolojiye yaptığı yatırımlar sayesinde elde ettiği ek kazançtır.

D. İşçinin, kendi iş gücünün değerini yeniden üretmek için gerekli olan iş-zamanından sonra, karşılığını almadan çalıştığı ek iş-zamanında yarattığı değerdir.

İpucu: Bu kavram, iş gününün "gerekli iş-zamanı" ve "artı iş-zamanı" olarak ikiye ayrılmasıyla ilgilidir.

12. Marx, Kapital'de kapitalist birikimin "mutlak genel kanunu" olarak neyi tanımlamıştır?

A. Sermaye biriktikçe tüm toplumun refah seviyesinin eşit olarak artması

B. Toplumsal zenginlik arttıkça yedek sanayi ordusunun (işsizlerin) büyümesi ve bir kutupta zenginlik birikirken diğer kutupta sefaletin artması

C. Kapitalist sistemin içsel çelişkiler nedeniyle periyodik olarak krizlere girmesi

D. İşçi sınıfının giderek bilinçlenerek kaçınılmaz olarak devrime yol açması

İpucu: Bu yasa, sermayenin büyümesiyle birlikte aktif iş ordusuna kıyasla işsiz nüfusun da arttığını belirtir.

13. Paris Komünü deneyiminden sonra, Marx ve Engels'in önderliğindeki Enternasyonal'in programına ve tüzüğüne hangi önemli ilke eklenmiştir?

A. Her ülkede barışçıl yollarla iktidara gelinmesi gerektiği

B. Tüm devletlerin derhal lağvedilmesi ve anarşist bir toplum kurulması gerektiği

C. İşçi sınıfının siyasi iktidarı ele geçirmek için kendi siyasi partisini kurmasının bir zorunluluk olduğu

D. Sendikaların siyasi partilerden daha önemli olduğu ve mücadelenin sadece ekonomik alanda yürütülmesi gerektiği

İpucu: Bu ilke, Enternasyonal içinde Bakunincilerin savunduğu siyasi kayıtsızlık ilkesine karşı bir darbe niteliğindeydi.

14. Enternasyonal'in Lahey Kongresi'nde (1872) Marx, bazı İngiliz işçi önderlerini neyle suçlamıştır?

A. Devrime yeterince mali destek sağlamamakla

B. Burjuvaziye ve hükümete az ya da çok satılmış olmakla

C. Kongreye yeterli sayıda delege göndermemekle

D. Fransa-Prusya savaşında yanlış tarafı desteklemekle

İpucu: Bu suçlama, İngiliz Federal Konseyi'nde kendisine karşı bir kınama oylaması yapılmasına neden olmuştu.

15. Gotha Programının Eleştirisi adlı eserinde Marx'ın temel eleştirilerinden biri neydi?

A. Programın devrimi çok hızlı bir şekilde hedeflemesi

B. Programın ilkeler üzerinde tavizler vererek Lassalle'cılarla birliği sağlamaya çalışması

C. Programın uluslararası dayanışmayı reddetmesi

D. Programın özel mülkiyeti tamamen savunması

İpucu: Marx'a göre, "gerçek hayatın ileriye doğru atılmış her adımı bir düzine programdan daha önemlidir."

16. Marx ve Engels, Eugen Dühring'in görüşlerine karşı neden kapsamlı bir polemik (Anti-Dühring) yazma gereği duymuşlardır?

A. Dühring'in Prusya hükümeti adına çalışan bir ajan olduğunu düşünmeleri

B. Dühring'in kişisel olarak Marx'a hakaret etmesi

C. Dühring'in fikirlerinin Alman Sosyal Demokrat Partisi içinde, özellikle Lassalle'cılarla birleşmeden sonra, geniş ölçüde yayılması

D. Dühring'in Alman işçi hareketini tamamen dağıtmayı başarması

İpucu: Parti içinde, bu "evrensel sistemleştirici" ile teorik bir savaşa girecek yeterli teorik bilgiye sahip başka kimse yoktu.

17. Marx'ın 1870'lerde Rusya'daki "köy komünü" (mir) üzerine yaptığı araştırmaların temel motivasyonu neydi?

A. Rusya'nın asla kapitalistleşemeyeceğini kanıtlamak

B. Kapitalizm öncesi toplumsal şekillenmeleri ve komünal mülkiyetin kökenini anlamak

C. Narodniklerin Rusya'nın kendine özgü bir sosyalizm yolu izleyeceği tezini çürütmek

D. Kapital'in Üçüncü Cildi'ni tamamen yeniden yazmak

İpucu: Bu çalışma, onun "Asyatik üretim biçimi" üzerine daha önceki düşüncelerini geliştirmesine yardımcı oldu.

18. Marx, 1879'da kurulan Fransız İşçi Partisi içindeki "Possibilistler" olarak bilinen grubu neden eleştiriyordu?

A. Parti içinde bölünmeye yol açtıkları ve her federasyona kendi programını yapma izni vererek birliği zedeledikleri için

B. Devrimi çok aceleye getirmeye çalıştıkları için

C. Marx'ın teorilerini dogmatik bir şekilde savundukları için

D. Sadece Parisli işçilerle ilgilenip taşradaki işçileri ihmal ettikleri için

İpucu: Bu grubun adı, 'mümkün olan' reformlarla yetinme eğilimlerinden geliyordu.

19. Neue Rheinische Zeitung gazetesinin son sayısı neden kırmızı mürekkeple basılmıştır?

A. Matbaada başka renk mürekkep kalmadığı için

B. Marx'ın sınır dışı edilmesi ve gazetenin kapatılmasına karşı devrimci bir protesto olarak

C. Gazetenin birinci yıl dönümünü kutlamak için

D. Okuyucuların dikkatini yeni bir kampanya için çekmek amacıyla

İpucu: Bu sayı, Marx'ın kendisini sınır dışı eden kararı kınadığı bir başyazı içeriyordu.

20. 1852'deki Köln Komünist Davası sırasında Marx, sanıklara yardımcı olmak için Londra'dan ne yapmıştır?

A. Duruşmaya bizzat katılarak tanıklık yapmıştır.

B. Prusya hükümetini protesto etmek için uluslararası bir boykot çağrısı yapmıştır.

C. Savcılığın en önemli delili olan "Orijinal Karar Defteri"nin sahte olduğunu kanıtlamak için avukatlara yardımcı olmuştur.

D. Sanıkların hapisten kaçması için bir plan organize etmiştir.

İpucu: Marx'ın çabaları sayesinde, savcılık bile bu kilit delilin "inandırıcılıktan uzak" olduğunu kabul etmek zorunda kalmıştı.

21. Engels'in dostluğunun Marx için önemi bir yönü nedir?

A. Sadece Marx'ın teorik çalışmalarını eleştirerek ona entelektüel destek sağlamıştır.

B. Sadece Londra'ya taşındıktan sonra Marx'a destek olmaya başlamıştır.

C. Marx'ın siyasi faaliyetlerini onaylamasa da kişisel dostluklarını sürdürmüştür.

D. Marx'a sürekli mali destek sağlamış, muhabirlik işlerinin bir kısmını üstlenmiş ve ailesine her konuda yardımcı olmuştur.

İpucu: Ailenin ne zaman başı sıkışsa, Manchester'dan bir yardım gelirdi.

22. Marx'ın kızı Eleanor babasının karakterini nasıl tanımlamıştır?

A. Her zaman ciddi, mesafeli ve mağrur bir düşünür

B. Neşeli, canlı, yürekten gülen ve dostlarına karşı nazik ve cana yakın bir insan

C. Sadece ailesine karşı sıcak, dış dünyaya karşı soğuk ve ilgisiz biri

D. Hayatın zorlukları nedeniyle karamsar ve içine kapanık birine dönüşmüş biri

İpucu: Eleanor, babasını gururlu bir tanrıya benzetmenin yanlış olacağını düşünüyordu.

23. Marx, Enternasyonal içinde İrlanda sorununun devrimci bir çözüme kavuşturulmasını neden İngiliz işçi sınıfının kurtuluşunun bir önkoşulu olarak görüyordu?

A. İrlandalı işçilerin İngiliz işçilerinden daha devrimci olduğuna inandığı için

B. İngiltere'nin İrlanda üzerindeki egemenliğinin, İngiliz işçi sınıfını bölerek ve ahlaki olarak zayıflatarak egemen sınıfların gücünü pekiştirdiğini düşündüğü için

C. İrlanda'da kurulacak bağımsız bir devletin Enternasyonal'e mali destek sağlayacağını umduğu için

D. Sadece İrlanda halkına duyduğu sempatiden dolayı

İpucu: Bu sorun, yalnızca ezilen bir ulusun kaderi değil, aynı zamanda ezen ulusun proletaryasının kaderiyle de ilgiliydi.

24. 1870 yılında Kapital'in Rusçaya çevrilmesi için Marx'a teklif getiren ve onunla yakın dost olan genç Rus devrimcisi kimdir?

A. Mikhail Bakunin

B. Georgi Plekhanov

C. Hermann Lopatin

D. Nikolay Çernişevski

İpucu: Marx, bu 25 yaşındaki devrimcinin eleştirel zekasına ve sağlam karakterine hayran kalmıştı.

25. Marx, neden Kapital'in ikinci cildini yayımlamayı ertelemiş ve 1871'de elyazmalarını kökten gözden geçirmeye karar vermiştir?

A. Fransa, ABD ve İngiltere'deki tarımsal ilişkiler üzerine yapılan resmi incelemelerin tamamlanmasını beklediği ve Rusça malzemelerin önemini fark ettiği için

B. Birinci cildin beklenen ilgiyi görmemesi nedeniyle hayal kırıklığına uğradığı için

C. Paris Komünü olayları nedeniyle tüm zamanını pratik siyasi faaliyetlere ayırmak zorunda kaldığı için

D. Engels ile arasında çıkan teorik bir anlaşmazlık yüzünden

İpucu: Marx, özellikle toprak mülkiyeti ve tarımsal ilişkiler üzerine yeni ve anti-burjuva veriler arıyordu.

26. Narodnikler, Marx'ın teorisini Rusya için neden geçersiz sayıyorlardı?

A. Marx'ın eserlerinin Rusçaya çevrilmemiş olması nedeniyle teoriyi anlayamadıkları için

B. Çarlık rejiminin Marx'ın teorilerini desteklediğini zannettikleri için

C. Marx'ın devrimci değil, reformist bir düşünür olduğunu düşündükleri için

D. Rusya'nın toplumsal gelişiminin kendine özgü bir yol izleyeceğine, kapitalizmin Rusya için bir gerileme olacağına ve köy komününün sosyalizmin temeli olabileceğine inandıkları için

İpucu: Bu düşünce akımı, köylülüğü bir bütün olarak en devrimci sınıf olarak idealize ediyordu.

27. Marx'ın hayatının son yıllarında geçirdiği en büyük kişisel trajedi neydi?

A. En yakın arkadaşı Friedrich Engels ile arasının açılması

B. Kapital'in son ciltlerini tamamlayamaması

C. En büyük kızı Jenny'nin 38 yaşında ölümü

D. Londra'daki evinden maddi sıkıntılar nedeniyle atılması

İpucu: Bu acı olay, kendi hastalığının da ağırlaştığı bir dönemde, ölümünden yaklaşık iki ay önce gerçekleşti.

28. 1848'de Köln'de gerilimin artması ve tutuklamaların başlaması üzerine Marx, halka ve İşçi Birliği üyelerine hangi çağrıyı yapmıştır?

A. Provokasyonlara kapılmamaları ve zamansız bir çatışmadan kaçınmaları çağrısı

B. Derhal silahlı bir ayaklanma başlatmaları çağrısı

C. Şehri terk edip kırsal alanda gerilla savaşına başlamaları çağrısı

D. Genel greve giderek şehri tamamen felç etmeleri çağrısı

İpucu: Marx, o gün iki ayrı toplantıda benzer bir uyarıyı tekrarlamıştır.

29. Engels, 9 Mayıs 1849'da kendi memleketi olan Elberfeld'deki ayaklanmaya katıldığında yerel Güvenlik Komitesi tarafından hangi görevle görevlendirilmiş, ancak kısa süre sonra şehirden uzaklaştırılmıştır?

A. Ayaklanmanın siyasi lideri olmakla

B. Barikat kurmakla

C. Ayaklanmacılar için yurt dışından silah temin etmekle

D. Prusya ordusuyla müzakereleri yürütmekle

İpucu: Engels, ayaklanmanın diğer bölgelere de yayılması için ısrar edince, ürken yerel burjuvazi ondan kurtulmak istedi.

30. Marx ve Engels, Komünistler Birliği dağıldıktan sonra, 1851-52 yıllarında hangi Chartist liderin Notes to the People gazetesinde aktif olarak yer almışlardır?

A. William Cremer

B. George Odger

C. Ernest Jones

D. Julian Harney

İpucu: Marx, bu gazetede kooperatifçi düşüncelerin eleştirisine yardımcı olan bir makale de yazmıştır.

31. 1859'da yayımlanan "Herr Vogt" adlı broşüründe Marx, Karl Vogt hakkındaki temel iddiası neydi?

A. Vogt'un ücretli bir Bonapartist ajan olduğu

B. Vogt'un Prusya ajanı olduğu

C. Vogt'un bilimsel çalışmalarının intihal olduğu

D. Vogt'un Komünistler Birliği'ne sızmaya çalıştığı

İpucu: Marx, Vogt'un Tuileries Sarayı'ndaki “süslü vantrologun” sesini ileten sözcülerden biri olduğunu yazmıştı.


CEVAP ANAHTARI

1. C      7. A      13. C    19. B    25. A    31. A

2. D      8. B      14. B    20. C    26. D

3. B      9. C      15. B    21. D    27. C

4. A     10. B     16. C    22. B    28. A

5. D     11. D     17. B    23.  B   29. B

6. C     12. B     18. A    24. C    30. C

29 Eylül 2024 Pazar

Karl Marx | Lenin

Viladimir İliç Lenin, Karl Marx, Marksizmin Bir Açıklaması ve Kısa Bir Biyografik Özeti, Lenin tarafından Granat Ansiklopedik-Sözlük için Temmuz-Kasım 1914'de yazıldı.

1915 yılında Granat Ansiklopedik-Sözlük'de V. İ. Lenin imzasıyla yayınlandı. 1918 yılında Priobi Yarnevi tarafından, Lenin'in önsözüyle birlikte ayrı bir kitapçık olarak yayınlandı.

[“Marx-Engels-Marksizm”; Mayıs 1990, İkinci Baskı, s: 7-57, Sol Yayınları. Çeviri: Vahap Erdoğdu.]

MARX, Karl, (yeni takvime göre) 5 Mayıs 1818'de Trier kentinde (Prusya Renanyası) doğmuştur. Babası, 1824 yılında protestanlığı kabul etmiş bir Yahudi avukattır. Ailesi zengin ve kültürlü idi, ama devrimci değildi. Trier'deki gimnazyumdan mezun olduktan sonra Marx, önce Bonn'da üniversiteye girdi, daha sonra Berlin Üniversitesine geçerek, hukuk öğrenimi gördü, tarih ve felsefeye daha çok ağırlık verdi. Üniversite öğrenimini, Epiküros felsefesi üstüne bir doktora tezi sunarak 1841 yılında tamamladı.

Bu dönemde Marx, kendi görüşleri yönünden Hegelci bir idealist idi. Berlin'deyken Hegel felsefesinden tanrıtanımaz ve devrimci sonuçlar çıkarma çabasında olan (aralirında Bruno Bauer'in de bulunduğu) “sol-Hegelciler” çevresine katılmıştı.

Öğrenimini tamamladıktan sonra Marx, profesör olmak umuduyla Bonn'a geçti. Ne var ki, 1832 yılında Ludwig Feuerbach'ı kürsüsünden uzaklaştıran, 1836'da üniversiteye dönmesine izin vermeyen, ve 1841'de genç profesör Bruno Bauer'in Bonn'da ders vermesini yasaklayan hükümetin gerici politikası, Marx'ın akademik kariyer yapma düşüncesini terk etmesine yol açtı. Bu sıralarda, Almanya'da sol-Hegelci görüşler hızla yayılıyordu. Ludwig Feuerbach özellikle 1816'dan sonra, tanrıbilimi eleştirmeye, 1841'de kendi felsefesinde egemen duruma geçen materyalizme dönmeye başladı (Hıristiyanlığın Özü).

1843 yılı onun “Geleceğin Felsefesinin ilkeleri” adlı yapıtının yayınlandığı yıl oldu. Engels, daha sonraları Feuerbach'ın bu yapıtları için, bu kitapların “kurtarıcı etkisini bir kimsenin bizzat tatması gerek” diye yazıyordu. “Biz (yani Marx dâhil, sol-Hegelciler) hepimiz, birden bire foyerbahçı olduk.” Bu sırada, sol-Hegelciler ile ilişkisi bulunan Renanya'daki bir kısım radikal burjuvalar, Köln'de Rheinische Zeitung (ilk sayısı 1 Ocak 1842'de yayınlandı) adıyla bir muhalefet gazetesi kurdular. Marx ve Bruno Bauer, başyazarlar olarak çağrıldılar ve 1842 Ekiminde, Marx, başyazar oldu ve Bonn'dan Köln'e gitti. Marx'ın yönetimi altında, gazetenin devrimci-demokratik eğilimi giderek ağırlık kazandı ve gazete üzerinde hükümet ikili ve üçlü sansür koydu ve daha sonra da 1 Ocak 1843'te yayınını durdurma kararı aldı. Marx, bu tarihten önce, yöneticilikten çekilmek zorunda kaldı, ama onun çekilmesi de gazeteyi kurtarmadı, Mart 1843'te gazete kapandı. Marx'ın Rheinische Zeitung'a yazdığı aşağıda belirtilen (Bibliyografya'ya bakınız) başlıca makalelerden başka, Engels Moselle vadisindeki[1] bağa köylülerin durumları üzerine yazılmış bir makaleyi kaydetmektedir. Marx'ın gazetecilik çalışmaları ona, ekonomi politiği yeterince bilmediğini gösterdi ve tutkuyla bu konuyu incelemeye girdi.

1843'te, Marx, daha öğrenci iken nişanlanmış olduğu, çocukluk arkadaşı Jenny von Westphalen ile Kreuznach'ta evlendi. Karısı, Prusya soyluluğunun gerici bir ailesinden gelmekteydi; karısının ağabeyi, en gerici bir dönemin -1850-58- Prusya içişleri bakanlığını yapmıştı. 1843 sonbaharında, Marx, Arnold Ruge ile birlikte (Arnold Ruge, 1802-1880 - sol-Hegelci; 1825-30'da hapis; 1848'den sonra siyasal sürgün; 1866-70'ten sonra da Bismarkçı), yurt dışında radikal bir dergi çıkarmak üzere, Paris'e gitti. Bu derginin, yani Deutsch-Französische Jahrbücher’in yalnızca bir sayısı yayınlandı; Almanya'da gizlice dağıtılma güçlüğü ve Ruge ile anlaşmazlık yüzünden yayın kesildi. Marx'ın bu dergideki yazıları onun daha o zamandan “var olan her şeyin amansız eleştirisini” ve özellikle “silahla eleştiriyi”[2] savunan ve yığınlara ve proletaryaya çağrıda bulunan bir devrimci olduğunu göstermektedir.

Eylül 1844'te, Friedrich Engels, birkaç günlüğüne Paris'e geldi ve bu tarihten sonra Marx'ın en yakın arkadaşı oldu. Her ikisi de, o dönemin Paris'teki devrimci grupların kaynaşma içindeki yaşantısında en etkin yerlerini aldılar, (o zamanlar Proudhon'un öğretisi özel bir önem taşıyordu. Marx, 1847de yayınladığı “Felsefenin Sefaleti” adlı yapıtı ile bu öğretiyi paramparça etti); küçük-burjuva sosyalizminin değişik öğretilerine karşı zorlu bir savaşım vererek, devrimci proleter sosyalizmi ya da komünizmin (Marksizm’in) teorisini ve taktiklerini geliştirdiler. Prusya hükümetinin ısrarlı isteği üzerine Marx, tehlikeli bir devrimci olarak, 1845 tarihinde, Paris'ten sürüldü. Brüksel'e gitti. 1847 ilkyazında Marks ve Engels, Komünist Birlik[3] adlı gizli propaganda derneğine katıldılar; Birliğin İkinci Kongresinde (Londra, Kasım 1847) önemli rol oynadılar ve kongrenin isteği üzerine, 1848 Şubatında yayınlanan ünlü Komünist Manifesto'yu kaleme aldılar. Bu yapıt, duru ve parlak bir deha ile yeni bir dünya anlayışın', toplumsal yaşamı da kucaklayan tutarlı bir materyalizmi; en geniş ve en derin gelişim öğretisi olarak diyalektiği; sınıf savaşımının kuramını ve proletaryanın -yeni, komünist toplumun yaratıcısının- dünya tarihindeki devrimci rolünü açıklar.

1848 Şubat Devriminin[4] patlak vermesi üzerine Marx Belçika'dan sürüldü. Paris'e döndü, Mart Devriminden[5] sonra buradan da ayrılarak, Almanya'ya, Köln'e geçti ve burada 1 Haziran 1848'den 19 Mayıs 1849'a kadar yayınlanan Neue Rheinische Zeitung'un başyazarlığını yaptı. Yeni teori, 1848- 49 devrimci olayları sırasında ve daha sonra da dünyanın bütün ülkelerindeki tüm proleter ve demokratik hareketler tarafından parlak bir biçimde doğrulandı. Karşı-devrimcilerin başarısı, Marx hakkında önce adli kovuşturma açılmasına (9 Şubat 1849'da beraat etti) ve sonra da Almanya'dan sürülmesine (16 Mayıs 1849) yol açtı. Marx, ilkönce Paris'e gitti, 13 Haziran 1849[6] gösterisinden sonra yeniden sürüldü ve bunun üzerine, ömrünün sonuna kadar yaşadığı Londra'ya gitti.

Marx ile Engels arasındaki mektuplaşmalardan da (bunlar 1913'te yayınlandı) açıkça anlaşılacağı gibi siyasal bir sürgün olarak son derece sıkıntılı bir yaşam içindeydi. Yoksulluk, Marx ve ailesinin sırtına çökmüştü; Engels'in kesintisiz ve özverili mali yardımı olmasa idi, Marx, sadece Kapital’i tamamlayamamakla kalmayacak, aynı zamanda yoksulluk altında ezilip gitmesi kaçınılmaz olacaktı. Üstelik küçük-burjuva sosyalizmin ve genel olarak proleter olmayan sosyalizmin yaygınlık kazanmış olan öğreti ve eğilimleri, Mann, sürekli ve amansız bir savaşıma zorluyor ve kimi zaman da onu en kudurgan ve en müthiş kişisel saldırılara karşı koymak zorunda bırakıyordu (Herr Vogt).[7] Siyasal sürgün çevrelerinden uzak duran Marx, esas olarak ekonomi politiğin incelenmesine kendini vererek, bir kaç tarihsel çalışmasında materyalist teorisini geliştirdi. Marx, bu bilimi, “Ekonomi Politiğin Eleştirisine Katkı” (1859) ve “Kapital” (Birinci Cilt, 1867)'de devrimcileştirdi.

Ellilerin sonları ve altmışlarda, demokratik hareketlerin yeniden canlılık kazanması, Marx’ı pratik eyleme itti. 1864 (Eylül 28)’te, Uluslararası İşçi Birliği -ünlü Birinci Enternasyonal- Londra'da kuruldu. Marx, bu örgütün kalbi ve ruhu idi, örgütün ilk Çağrı’sının,[8] bir dizi kararın, bildiri ve tebliğin yazarı idi. Çeşitli ülkelerin işçi hareketlerinin birleştirilmesinde, [proleter olmayan, Marksizm-öncesi sosyalizmin farklı biçimlerinin (Mazzini, Proudhon, Bakunin, İngiltere'deki liberal-sendikacılık, Almanya'daki Lasalcıların sağa kaymaları) ortak harekete yöneltilmesi çabalarında ve bütün bu mezhep ve akımların teorileriyle savaşta, Marx, değişik ülkelerin işçi sınıflarının proleter savaşımı için ortak bir taktik oluşturdu. Paris Komünü nün düşüşünden (1871) -Marx, bunun son derece derin, sade, parlak, etkin ve devrimci bir değerlendirmesini (Fransa'da İç Savaş, 1971) yapmıştır- ve Bakunincilerin Enternasyonalin bölünmesine yol açmalarından sonra, örgütün Avrupa'da varlığını sürdürmesi olanağı kalmamıştı. Enternasyonalin Lahey Kongresi'nden (1872) sonra, Marx, Enternasyonalin Genel Konseyinin New-York’a taşınmasını sağladı. Birinci Enternasyonal, tarihsel görevini yerine getirmişti ve yerini bütün dünya ülkelerindeki işçi hareketlerinin büyük boyutlarda geliştiği bir döneme bırakıyordu. Bu dönemde ayrı ayrı ulusal devletlerde işçi sınıfının sosyalist yığın partileri kuruluyor ve hareketin kapsamı genişliyordu.

Enternasyonal içindeki yoğun çabası ve bundan da daha yoğun olan teorik çalışmaları, Marx'ın sağlığını bozmuştu. Ekonomi politiği yeniden biçimlendirme ve Kapital’in tamamlanması işini sürdürdü, bunun için bir yığın yeni malzeme topladı ve birkaç dil üzerinde (örneğin Rusça) çalıştı. Ne var ki, sağlığının bozulması Kapital’i tamamlamasını önledi.

2 Aralık 1881'de karısı öldü ve 14 Mart 1883'te Marx, koltuğunda otururken sessiz sedasız göçtü. Eşi ile birlikte, Londra'da Highgate mezarlığında yatmaktadır. Marks'ın çocuklarından birkaçı, aile Londra'da sefalet içinde yaşadığı sırada, çocukken öldüler. Üç kızı, İngiliz ve Fransız sosyalistleri ile evlendiler: Eleanor Aveling, Laura Lafargue ve Jeny Longuet. Sonuncusunun oğlu, Fransız Sosyalist Partisinin üyesidir.

Bibliyografya

MARX'ın yapıtları ve mektupları, henüz tümüyle bir araya getirilip yayınlanmamıştır. Marx'ın yapıtlarından, Rusçaya çevrilenler, diğer dillere çevrilenlerden daha fazladır. Marx'ın yapıtlarının aşağıdaki listesi tarih sırasına göre düzenlenmiştir.

1841'de Marx, Epiküros'un felsefesi üzerine tezini yazdı. (Bu, ilerde daha çok sözünü edeceğimiz, Literarischer Nachlass'ın kapsamına alınmıştır.) Bu tezinde, Marx, hâlâ, hegelci idealist bakış açısına sıkı sıkıya bağlıdır.

1842'de, Marx, Rheinische Zeitung'a (Köln) makaleler yazdı, bunların arasında, altıncı Ren Diyetindeki özgür basın tartışmalarının bir eleştirisi, odun kaçakçılığına ilişkin yasa konusunda bir makale, siyasetin, ilâhiyattan ayrılmasını savunan bir diğer makale (kısmen Literarischer Nachlass'ın kapsamına alınmıştır) vb. bulunmaktadır. Burada, Marx'ın, idealizmden materyalizme ve devrimci demokrasiden komünizme geçişinin belirtilerini görürüz.

1844'te, Paris'te Marx ve Arnold Ruge'un yönetiminde, Deutshe-Französische Jahrbücher yayına başladı. Burada, bu geçişin en sonu gerçekleştirildiği görülür. Marx'ın, bu dergide yayınlanan makaleleri arasında, en dikkate değer olanları şunlardır: Hegelci Hukuk Felsefesinin Bir Eleştirisi (Literarischer Nachlass'ın yanı sıra, ayrı bir broşür olarak da yayınlanmıştır.) ve Yahudi Sorunu Üzerine, (gene Literarischer Nachlass'da; Znaniye Yayınevi tarafından Ucuz Kitaplık serisinden 210 numaralı broşür olarak çıkarılmıştır).

1845'te, Marx ve Engels, birlikte Main'deki Frankfurt'da, Kutsal Aile, Bruno Bauer ve Ortaklarına Karşı başlıklı bir broşür yayınladılar. (Literarischer Nachlass yanısıra, broşür olarak iki Rus baskısı vardır: biri, 1906'da, St. Petersburg'da Novy Golos tarafından öteki, 1907'de, St. Petersburg'da, Vestnik Znaniya tarafından yayınlandı.)

1845 ilkyazında, Marx, Feuerbach üzerine tezlerini yazdı. (Friedrich Engels, Ludwig Feuerbach başlıklı broşüründe ek olarak yayınlanmıştır. Rusça bir çevirisi bulunmaktadır.)

1845-1847'de, Marx, Vorwarts, Deutsche-Brüsseler-Zeitung, (1847); Westphalisches Dampfboot (Bielefeld, 1845-48); Der Gesell-schaftsspiegel (Elberfeld, 1846) gazetelerine, birçok makaleler yazdı. (Bunların çoğu, bir araya getirilmemiş, yeniden basılmamış ya da Rusçaya çevrilmemiştir.)

1847'de Marx, Proudhon'a karşı temel yapıtını, Proudhon'un Sefaletin Felsefesi'ne yanıt olarak, Felsefenin Sefaleti'ni yazdı. Kitap, Brüksel ve Paris'te yayınlandı. (Rusçada, Novy Minn çıkardığı, biri G. Lvoviç, diğeri Alekseyeva, sonuncusu da Prosveşçeniye tarafından çevrilmiş ve hepsi de 1905- 1906'da yayınlanmış olan üç baskı vardır.)

1848'de, Brüksel'de, Serbest Ticaret Üzerine Konuşma yayınlandı (Rusça çevirisi mevcuttur, bunu, Londra'da, Engels'in işbirliği ile yayınlanan ve sanırım, Avrupa'nın bütün dillerine ve diğer birkaç dile çevrilmiş olan ünlü Komünist Partisi Manifestosu izledi. (Bu yapıtın, 1905 ve 1906 yıllarına ait, Molot, Kolokol, Alekseyeva vb. tarafından çevrilmiş hemen hemen sekiz Rusça baskısı vardır, çoğuna el konulmuştur. Bunlar çeşitli başlıklar altında çıktılar: Komünist Manifesto, Sosyal Sınıflar ve Komünizm, Kapitalizm ve Komünizm, Tarih Felsefesi. Hem bunun, hem de Marx'ın diğer yapıtlarının tam ve en doğru çevirileri, Emeğin Kurtuluşu Grubunun dışarıda yayınlanmış basımları arasında bulunabilir.)

1 Haziran 1848'den, 19 Mayıs 1849'a kadar, Köln'de, Marx'ın gerçekte baş yöneticiliğini yaptığı Neue Rheinische Zeitung yayınlandı. Marx'ın, günümüze kadar devrimci proletaryanın en iyi ve hâlâ aşılmamış organı olarak kalan bu gazetede yayınlanmış olan makaleleri, tümüyle bir araya getirilmemiş ve yeniden basılmamıştır. Bunların en önemlileri, Literarischer Nachlass'ın kapsamına alınmıştır. Bu gazetede basılmış olan Ücretli Emek ve Sermaye (1905 ve 1906'da, Kozman, Molot, Myagkov ve Voviç tarafından, dört Rusça basımı yapılmıştır) ve gene aynı gazeteden Yönetimdeki Liberaller (1906'da St. Petersburg'da Znaniye Yayınevi tarafından, ucuz kitaplar serisinden, 272 numaralı broşür olarak basılmıştır) tekrar tekrar broşür halinde çıkartılmıştır.

1849'da, Marx, Köln'de, İki Siyasal Duruşma'yı (Marx'ın basın yasasına aykırı davranmak ve hükümete karşı silahlı direniş çağrısında bulunmak suçlamasıyla yargılandığı ve bir jüri tarafından beraat ettirildiği duruşmada kendini savunurken yaptığı iki konuşma 1905 ve 1906'da çıkartılan ve Alekseyeva, Molot, Myagkov, Znaniye ve Novy Mir'e ait, beş basım halinde Rusça çevirileri mevcuttur),

1850'de, Hamburg'da, Marx, Neue Rheinische Zeitung dergisini, altı sayı çıkardı. Burada basılan en önemli makaleler, daha sonra, Literarischer Nachlass'ın kapsamına alınmıştır. Bunların içinde özellikle dikkate değer olanlar, 1895'te, Engels tarafından, Fransa'da Sınıf Savaşımları, 1848-1850 başlıklı bir broşür halinde tekrar basılan, makalelerdir. (Rusça çevirisi, M. Malih Kitaplığınca, 5960 numara ile basılmıştır; ayrıca, Bazarov ve Stepanov'un çevirdiği ve 1906'da, St. Petersburg'da Skirmunt tarafından yayınlanan Toplu Tarihsel Çalışmalarda ve bir de Yirminci Yüzyılın Düşünceleri ve Görüşleri St. Petersburg, 19121de de mevcuttur.)

1852'de, New York’ta, Marx'ın, Louis Bonaparte'ın 18 Brumaire'i başlıklı bir broşürü yayınlandı. (Yukarda adı geçen yayınlarda Rusça çevirisi mevcuttur).

Aynı yıl, Londra'da, Enthüllungen über den Communistenproress in Köln, (Rusça çevirinin başlığı, Komanyardların Köln Duruşması, Halk Bilimi Kitaplığı, n° 43, St. Petersburg, 28 Ekim 1906) yayınlandı.

Ağustos 1851'den 1862'ye kadar,[9] Marx, New York Tribune'e düzenli olarak yazı verdi, buradaki makalelerin çoğu, imzasız, başyazı olarak çıktı. Bunların arasında en göze çarpanı, Marx ve Engels'in ölümünden sonra, Almanca olarak tekrar basılan bir dizi makaledir: Almanya'da Devrim ve Karşı-Devrim (Bazarov ve Stepanov'un çevirdiği toplu yapıtlarda, bir Rusça çevirisi mevcuttur ve sonra, 1905-06'da, Alekseyeva, Obşçestvennaya Polza, Novy Mir, Vseobçkaya Bilioteka ve Molot tarafından çıkartılan, beş basım halinde, broşür biçiminde çıkmıştır). Marx'ın Tribune'deki makalelerinin bazıları, daha sonra, Londra'da, ayrı broşürler halinde yayınlandı; örneğin, 1856'da yayınlanan Palmerston üzerine makale: 18. Yüzyılın diplomatik Tarihinin Açıklanması (Liberal İngiliz Bakanlarının, sürekli olarak Rusya'ya rüşvet karşılığı bağlılıkları konusunda), ve diğerleri. Marx'ın ölümünden sonra, kızı Eleanor Aveling, onun Doğu sorunuyla ilgili Tribune makalesinden bir kaçını Doğu Sorunu başlığı altında, 1897'de Londra'da yayınladı. Bir kısmı Rusçaya çevrilmiştir: Savaş ve Devrim, Sayı I, Marx ve Engels: Yayınlanmamış Makaleler (1852, 1853, 1854), Harkov 1919 (Düşüncemiz kitaplığı).

1854'ün sonlarından itibaren ve 1855 yılı boyunca Marx, Neue Oder-Zeitung'a ve 1861-62'de Viyana gazetesi Presse'e katkıda bulundu. Marx'ın sayısız mektupları gibi, bu makaleler de toplanmıştır ve ancak birkaçı Die Neue Zeit'ta yeniden basılmıştır. Aynı durum, Marx'ın 1859 İtalya Savaşının diplomatik tarihi üzerine yazdığı Das Volk (Londra 1859) makaleleri için de geçerlidir.

1859'da, Marx'ın Ekonomi Politiğin Eleştirisine Katkı’sı Berlin'de yayınlandı (Rusça çevirileri: Moskova 1896, Manuilov tarafından hazırlanmıştır; St. Petersburg 1907, Rumyantsev tarafından çevrilmiştir).

1860'ta Marx'ın Herr Vogt başlıklı bir kitapçığı Londra'da yayınlandı.

1864'te, Marx tarafından yazılan Uluslararası işçi Birliğinin Çağrısı Londra'da çıktı (Rusça çevirisi mevcuttur). Marx, Enternasyonal Genel Konseyinin sayısız manifestolarının, çağrılarının ve kararlarının yazarı idi. Bu malzeme tahlil edilmiş ya da hatta derlenmiş olmaktan çok uzaktır. Bu çalışmaya ilk yaklaşım, Gustav Jaevkh'in Marx'ın birkaç mektubunu ve karar taslaklarını içeren Die Internationale başlıklı kitabıdır (Rusça çevirisi: St. Petersburg 1906, Znaniye Yayınevi). Genel Konseyin Paris Komünü Üzerine Söylevi, Marx tarafından yazılmış olan Enternasyonale ait belgelerdendir. Bu belge, 1871'de, Londra'da Fransa’da İç Savaş başlıklı bir kitapçık halinde çıktı (Rusça çeviriler: Lenin tarafından hazırlanmış olan bir çeviri Molot Yayınevi ve diğerleri).

1862 ve 1874 arasında Marx, Enternasyonalin bir üyesi olan Kugelmann'la mektuplaştı (iki Rusça çeviri: biri Goihbarg adlı birine ait, öteki Lenin tarafından hazırlanmış).

1867'de Marx'ın temel yapıtı Kapital: Ekonomi Politiğin Eleştirisi, Birinci Cilt, Hamburg'da çıktı. İkinci Cilt 1885'te ve Üçüncü Cilt 1894'te, Marx'ın ölümünden sonra Engels tarafından yayınlandı. Rusça çevirileri: Birinci Cilt, beş baskı halinde (ikisi Danielson'un çevirisi olarak, 1872 ve 1898; diğer ikisi E. A. Gurvich ve L. M. Zak'ın çevirisi olarak ve Struve'nin basıma hazırlamasıyla; 1. baskı - 1899, 2. baskı - 1905; bir diğeri ise Bazarov ve Stepanov'un basıma hazırlamasıyla). İkinci ve Üçüncü ciltler Danielson'un çevirisi olarak, (pek yeterli değildir) ve bir de Bazarov ve Stepanov'un basıma hazırlamasıyla (bu daha iyidir) çıktı.

1876'da Marx, Engels'in Herrn Eugen Dührings Umwalzung der Wissenschaft (Anti-Dühring) adlı yapıtının yazılmasına katkıda bulundu; tüm çalışmanın elyazmasını gözden geçirdi ve ekonomi politiğin tarihi üzerine bütün bir bölüm yazdı.

Marx'ın aşağıdaki yapıtları ölümünden sonra yayınlanmıştır:

Gotha Programının Eleştirisi (St. Petersburg 1906 ve Die Neue Zeit’ta Almanca olarak, 1890-1891, sayı 18);

Değer, Fiyat ve Kâr[10] (26 Haziran 1865'te verilen bir konferans;

Die Neue Zeit, XVI, 1897-1898; Rusça çevirileri, Molot, 1906 ve Lvoviç 1905, tarafından çıkarılmıştır);

Aus dem literarischen Nachlass Von Karl Marx Friedrich Engels und Ferdinand Lassalle, üç cilt, Stuttgart 1962 (Rusça çevirisi, Akselrod ve diğerleri tarafından basıma hazırlanmıştır, 2 cilt, St. Petersburg 1908:

Birinci Cilt, ayrıca E. Gurviç tarafından da basıma hazırlanmıştır, Moskova 1907. Ayrı olarak yayınlanan, Lassalle'ın Marx'a yazdığı mektuplar Literarischer Nachlass'a dâhil edilmiştir);

K. Marx'ın F. Engels'in ve Başkalarının F.A. Sorge'ye ve Başkalarına Mektupları (Rusçada iki basım, biri Akselrod tarafından hazırlanmış, öteki Lenin'in önsözü ile Dauge tarafından yayınlanmıştır);

Kapitalin dördüncü cildinin elyazması olan ve Kautsky tarafından yayınlanan Theorien über den Mehrwert [Artı-Değer Teorileri], dört bölümlü üç cilt, Stuttgart 1905-10. (Yalnızca birinci cilt Rusçaya çevrilmiştir; üç basım; St. Petersburg 1906; Plehanov tarafından basıma hazırlanmıştır; Kiev 1906, Jeleznot tarafından basıma hazırlanmıştır ve Kiev, 1907, Tuçapski tarafından basıma hazırlanmıştır.) 19131te Marx-Engels Yazışmaları'nın dört büyük cildi Stutgart'ta yayınlandı, bunlardan I, Eylül 1844 ve 10 Ocak 1883 arasında yazılmış olan 386 mektubu içeriyor ve Marx'ın biyografisinin ve görüşlerinin incelenmesi için çok değerli bir malzeme yığını sağlıyordu.

1917'de, Marx ve Engelsin yapıtlarının iki cildi çıktı, bunlar 1852-62 dönemine ait makalelerini içeriyordu (Almanca).

Marx'ın yapıtlarının bu listesini bitirirken, çoğunlukla Die Neue Zeit Vorwarts ve öteki Almanca sosyal-demokrat yayınlarda çıkan daha kısa makalelerinin ve mektuplarının sayılmadığını belirtmek gerek Marx’ın Rusça çevirilerinin listesi de, özellikle 1905-1906'da çıkan kitapçıklar açısından, kuşkusuz tamam değildir.

Marx ve Marksizm üzerine olan yazın çok geniştir. Yalnızca en önde gelenlerine değineceğiz ve yazarları üç ana gruba ayıracağız: önemli sorunlarda Marx'ın görüş açısına bağlı kalan Marksistler; özünde Marksizm’e düşman olan burjuva yazarları ve Marksizm’in bazı temellerini kabul ettiklerini öne sürerlerken, aslında onun yerine burjuva kavramlar koyan revizyonistler. Narodniklerin Marx'a karşı tutumu revizyonizmin özellikle bir Rus türü sayılmalıdır.

Werner Sombart Ein Beitrag zur Bibliographie des Marxismus (Archiv für Sozialwissenschaft und Sozialpolitik, XX, 2. Heft[11] 1905, s. 413-430), adlı yapıtında tamam olmaktan çok uzak bir liste halinde üç yüz kadar başlık verir. Gerek Die Neue Zeit -1883-1907 ve devamı- dizininde, gerekse Jozef Stammhammerin Bibliographie des Sozialismus und Kommunismus, Bd. I-111[13] Jena (1893-1909) başlıklı yapıtında daha fazlası bulunabilir. Marksizm üzerine ayrıntılı bir bibliyografya için ayrıca Bibliographie der Sozialwissenschaften'e bakınız. Berlin, Jahrgang I, 1905 u. ff..[14] Ayrıca da N. A. Rubakinin Kitaplar Arasında adlı yapıtına bakınız (cilt 2, 2. basım). Burada yalnızca en önemli bibliyografyalara değiniyoruz. Marx'ın biyografisi konusunda her şeyden önce, Friedrich Engels’in 1878'de Brunswick'te Bracke tarafından yayınlanan Volkskalenderdeki[15] ve Handwarterbuch der Staats-wissenschaften, Bd. 6,9.600-03teki[1 6] makalelerine dikkat çekilmelidir; W. Liebknecht, Karl Marx Zum Gedachtniss[16] Nuremberg 1896; Lafargue, Karl Marx Persönliche Erinnerungen;[17] W. Liebknecht, Karl Mark 2. Baskı, St. Petersburg 1906; P. Lafargue Karl Marx'a Ait Anılarım, Odessa 1905 (orijinali için bkz: Die Neu Zeit, IX, 1); Karl Marx: Anısına, St. Petersburg 1908, 410 sayfa, Y. Nevzoroj, N. Rojkov, V. Bozarov, Y. Steklov, A. Finn- Yenotayevsky, P. Rumyantsev, K. Renner, H. Roland-Holst, V. Ilyin, R. Luxemburg, G. Zinovyev, Y. Kamenev, P. Orlovski, M. Taganskiye ait makalelerin bir derlemesi; Franz Mehring, Karl Marx. Marx’ın, Amerikan sosyalisti Spargo tarafından İngilizce olarak yazılmış olan geniş biyografisi (John Spargo Karl Marx His Life and Work, London 1911) yeterli değildir. Marx'ın eylemlerinin genel bir gözden geçirmesi için ise Karl Kautsky'nin Die Historische Leistung von Karl Marx. Zum 25 Todestag des Meisters[18] başlıklı yapıtına bakınız,

Berlin 1908. Bu yapıtın Rusça çevirisi Karl Marx ve Tarihsel Önemi başlığını taşımaktadır, St. Petersburg 1908. Ayrıca Clara Zetkin'in Karl Marx und sein lebenswerk[19] başlıklı popüler broşürüne de bakınız (1913). Marx’a ait anılar: Vestnik Yevropi'de Annenkov'un anıları, 1880 n° 4 (ayrıca Anılar'ında Cilt 3, Olağanüstü Bir On yıl, St. Petersburg 1882); Ruskoye Bogalstvo, 1906, n° 12'de Karl Schurz'un anıları; Vestnik Yevropi, 1909, n° 6 ve devamında M. Kovalevski'nin anıları.

Marksist felsefe ve tarihsel materyalizm konusunda en iyi açıklamayı G. V. Plehanov vermiştir, Yirmi Yıl, St. Petersburg 1909, 3. baskı; Savunmadan Saldırıya, St. Petersburg 1910; Marksizm’in Temel Sorunları, St. Petersburg 1908; Eleştirmenlerimin Bir Eleştirisi, St. [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] Petersburg 1906; Birci Tarih Görüşünün Gelişmesi, St. Petersburg 1908 ve diğer yapıtları. Antonio Labriola, Materyalist Tarih Görüşü Üzerine [Rusça], St. Petersburg 1898; ayrıca Tarihsel Materyalizm ve Felsefe, St. Petersburg 1906; Franz Mehring, Tarihsel Materyalizm Üzerine [Rusça] (Prosveşçeniye ve Molot'a ait iki baskı), St. Petersburg 1906 ve Lessing Efsane [Rusça], St. Petersburg 1908 (Znaniye); ayrıca bakınız Charles Andler (Marksist değildir), Komünist Manifesto. Tarih, Giriş Yorumlar [Rusça], St. Petersburg 1906, ayrıca bakınız Tarihsel Materyalizm, St. Petersburg 1908, Engels, Kautsky, Lafargue ve daha birçoklarına ait makalelerden oluşan bir derleme; L. Akselrod, Felsefi Taslaklar, Tarihsel Materyalizmin Felsefi Eleştirmenlerine Bir Yanıt, St. Petersburg 1906. Dietzgen'in Marksizm’den başarısız sapmalarının özel bir savunması, E. Untermann'ın Die Logischen Mângel des engeren Marxismus[20] adlı yapıtında bulunabilir, Münih 1910, 753 sayfa (geniş ama pek ciddi olmayan bir çalışma). Hugo Riekes'in, Zeitschrift für die gesamte Staalswisenschaft, 62, Jahrgang, 1096, 3. Heft, s. 407-32'deki Die Philosophische Wurzel des Marxismus[21] başlıklı çalışması, Marksist görüşlerin bir muhalifi tarafından yazılmış, materyalizm açısından bu görüşleri felsefi bütünlüğünü gösteren ilginç bir çalışmadır. Benno Erdmann'ın Jahrbuch für Gesetzgebung, Verwaltung und Volkswirtschaft (Schmollers Jahrbuch), 1907, 3. Heft, s. 156'daki, Die Philosophischen Voraussetzungen der materialistischen Geschichtsauffassung[22] başlıklı çalışması Marx'ın felsefi materyalizmin bazı temel ilkelerinin çok yararlı bir formülasyonu ve bugünkü kantçılık ve genel olarak bilmesinlercilik açısından ona karşı ileri sürülen iddiaların bir özetidir. Rudolph Stammler (kantçı), Wirtschaft und Recht nach der materialistischen Geschichtsauffassung,[23] 2. baskı, Leipzig 1906; Woltman (gene bir kantçı), Tarihsel Materyalizm (Rusça çevirisi, 1901); Vorlander (gene bir kantçı) Kant ve Marx [Rusça], St. Petersburg 1909. Ayrıca bir yanda A. Bogdanov, V. Bazarov ve diğerleri öte yandan ise V. İlyin[24] arasındaki polemiğe de bakınız. (Birincilerin görüşleri Marksizm Felsefesinin Bir Özet', St. Petersburg 1908; A. Bogdanov, Büyük Bir Fetişizmin Çöküşü, Moskova 1909 ve diğer yapıtlarda, V. İlyin'in görüşleri ise Materyalizm ve Ampiryo- [20] [21] [22] [23] [24] kritisizm, Moskova 1909'da mevcuttur.) Tarihsel materyalizm ve ahlak üzerine: Karl Kautsky, Ahlak ve Materyalist Tarih Anlayışı, St. Petersburg 1906 ve Kautsky'nin birçok başka yapıtı; Louis Boudin, Bugünkü Eleştiriler Işığında Karl Marx'ın Teorik Sistemi, V. Zasuliç'in editörlüğü altında İngilizceden çevrilmiştir, St. Petersburg 1908; Hermann Gorter, Derhistorische Materialismus,[25] 1909. Marksizm’e karşı olanların yapıtlarından Jugan-Baronovski'nin Marksizm’in Teorik Temelleri'ni, St. Petersburg

1907; S. Prokopoviç'in Marx'ın Bir Eleş- tirisi'ni, St. Petersburg 1901; Hammacher'in Das Philosophisch-ökono- mische System des Marxismus[26] adlı yapıtını, Leipzig 1910 (730 sayfa, alıntılar derlemesi); Werner Sombart'ın Sosyalizm ve On dokuzuncu Yüzyılda Sosyal Hareketini [Rusça], St. Petersburg; Marx Adler'in (kantçı) Kausaitat und Teleologie, Viyana 1909; Marx Studien ve gene aynı yazarın Marx als Denker adlı yapıtlarını[27] sayabiliriz.

Hegelci bir idealist olan Ciovanni Gentilein La filosofia di Marx[28] Pisa 1899, başlıklı kitabı da dikkate değer. Yazar, genellikle kantçıların, pozitivistlerin vb. dikkatinden kaçan Marx’ın materyalist diyalektiğinin bazı önemli yönleri üzerinde durmaktadır. Gene bunun gibi: Levy’nin Feuerbach’ı, Marx'ın esas felsefi öncellerinden biri hakkında bir çalışmadır. Marx’ın bazı yapıtlarından alıntılardan oluşan yararlı bir derleme de Çernişevski'nin Bir Marksistin Not Defteri'nde bulunabilir, St. Petersburg (Dyelo), 1908. Marx'ın ekonomik öğretisi üzerine aşağıdaki kitaplar dikkate değer: Karl Kautsky, Karl Marx'ın Ekonomik Öğretileri (Rusça pek çok basımı vardır), Tarım Sorunu, Erfurt Programı ve pek çok broşür. Ayrıca bkz: Edvard Bernstein, Marx’ın Ekonomik Öğretisi, Kapital’in Üçüncü Cildi (Rusça çeviri, 1905); Gabriel Deville, Kapital (Kapital’in birinci cildinin açıklaması, Rusça çeviri 1907). Tarım sorunu konusunda, Marksistler arasındaki, revizyonizm denen şeyin bir temsilcisi Edvard David’tir, Sosyalizm ve Tarım (Rusça çeviri, St. Petersburg 1902). Revizyonizmin bir eleştirisi için ise, V. İlyin, Tarım Sorunu, I. Kısma bakınız, St. Petersburg 1908. Ayrıca V. İlyin aşağıdaki kitaplarına bakınız: Rusya'da Kapitalizmin Gelişmesi, 2. baskı, St. Petersburg 1908; Ekonomik Denemeler ve Makaleler, St. Petersburg 1899; Tarımda Kapitalizmin Gelişme Yasaları Üzerine Yeni Veriler, Kitap 1, 1917. Fransa'daki tarımsal ilişkilere ait en son verilere Marx'ın görüşlerinin bazı sapmalarla [25] [26] [27] [28] uygulanması Compere-Morenn La question agraire et le socialisme en France'ında[29] bulunabilir, Paris 1912, 455 sayfa. Marx’ın ekonomik görüşlerinin, ekonomik yaşamın son görüngülerine uygulanarak daha da gelişmiş hali için Hilferding’in Finans Kapital ne [Rusça], St. Petersburg 1911, bakınız (Yazarın değer teorisine ilişkin görüşlerindeki önemli hatalar Kautsky’nin “Gold, Papier und Ware” -”Altın, Kâğıt Para ve Metalar”- başlıklı makalesinde düzeltilmiştir, Die Neue Zeit, XXX, 1; 1912, s. 837 ve 866) ve ayrıca V. İlyin'in Emperyalizm, Kapitalizmin En Yüksek Aşaması, 1917; başlıklı yapıtına bakınız. Pyotr Maslov, Tarım Sorunu'nda (iki cilt) ve Ekonomik Gelişmenin Teorisi'nde bulunabilir, Die Neu Zeit, XXIX, 1, 1911.

Burjuva profesörler arasında pek yaygın olan marjinal fayda teorisi denen teori açısından Marx’ın ekonomik öğretisinin bir eleştirisi aşağıdaki yapıtlarda bulunmaktadır: Böhm-Bawerk, Zum Abschluss des Marxschen Systems[30] (Berlin 1896, Staatswiss. Arbeiten, Festgabe für K. Knies'de), Rusça çevirisi, St. Petersburg 1897. Marx’ın Teorisi ve Eleştirisi ve ayrıca Kapital und Kapitalzins, 2. baskı, iki cilt Innsbruck, 1900-1902 (Rusça çevirisi, Kapital ve Karlar, St. Petersburg 1909). Ayrıca bkz: Riekes, Wert und Tauschwert (1899),[31] von Bortkiewicz, Wert- rechnun und Proisrechnung im Marxschen System (Archiv für Sozial-wissenschaft, 1906-1907);[32] Leo von Buch, Über Die Elemente der politischen Ökonomie. 1. Th. Die Intensitat d. Arbeit, Wert u. Preis69 (Rusça da yayınlanmıştır). Marxist açıdan Böhm-Bawerkin eleştirisinin bir tahlili için Hilferding’in Böhm Bawerks Marx Kritik’ine[33] (Marx-Studien, 1. Band, Vıenna, 1904) ve Die Neue Zeit’ta yayınlanmış olan daha kısa makalelere bakınız.

Marksizmin yorumunda ve gelişmesinde iki temel akım -”revizyonist” ve radikal (“ortodoks”)- ile ilgili olarak bkz: Edvard Bernstein'in Voraussetzungen des Sozialismus und die Aufgaben der Sozialdemokratie (Almanca orijinali, Stuttgard 1899; Rusça çevirisi: Tarihsel Materyalizm, St. Petersburg 1901 ve Toplumsal Sorunlar, Moskova 1901); ayrıca bkz: Tarihten ve Sosyalizmin Teorisinden başlıklı yapıtı, St. Petersburg 1902. Bernstein'a bir yanıt, Karl Kautsky'nin [29] [30] [31] [32] [33] [34] Bernstein und des sozialdemokratische Programım'ında (Almanca orijinali, Stuttgart 1899, dört baskı halinde Rusça çevirisi; 19051906). Fransız Marksist yazını için bkz. Jules Guesde, Quatre ans de lutte des classes, En garde; ve Questions d'hier et d'aujourd'huil (Paris 1911);[35] Paul Lafargue, Le determinisme economique de K. Marx (Paris 1909);[36] Anton Pannekoek, Zwei Tendenzen in der Arbeiterbewegung.[37]

Marksist sermaye birikimi teorisi üzerine Rosa Luxemburg'un yeni bir yapıtı vardır, Die Akkumulation des Kapitals (Berlin 1913),[38] ve onun Marx'ın teorisini yanlış yorumlamamasına ilişkin bir tahlili de Otto Bauer yapmıştır. Die Akkumulation des Kapitals (Die Neue Zeit, XXX, 1, 1913, s. 831 und 862). [39] Ayrıca bkz: Vorwarts'de Eckstein ve 1913 yılında Bremer Bürger-Zeitung'da Pannekoek.

Marksizm üzerine eski Rus yazınından şu aşağıdakileri belirtmek gerek: B. Çiçerin, “Alman Sosyalistleri”, Bezobrazov'un Siyasal Bilim Derlemesi'nde, St. Petersburg 1888 ve Siyasal Doktrinler Tarihi, Kısım 5, Moskova 1902,156 sayfa; yukarıdakine Zieber tarafından verilen bir yanıt, “Bay Çicerin'in Gözlükleriyle Alman İktisatçıları”, Toplu Yapıtlar'ında, c. 11, St. Petersburg 1900; L. Slonimski, Karl Marx'ın Ekonomik Öğretisi, St. Petersburg 1898; N. Zieber, Sosyal Ekonomik Araştırmalarında David Ricardo ve Karl Marx, St. Petersburg 1885 ve iki ciltlik Toplu Yapıtlarında St. Petersburg 1900. Ayrıca J. Kaufmann'ın (J.K.-n) 1872 Vestnik Yevropi, 1872, n° 5Ite Kapital üzerine bir gözden geçirmesi - bu makale, Marx'ın Kapital'in ikinci baskısına ekinde J. K.’nın savlarını diyalektik­ materyalist yönteminin doğru bir açıklaması olarak kabul etmiş ve aktarmış olması gerçeğiyle dikkati çekmektedir.

Marksizm konusunda Rus Narodnikleri -N. K. Mihavlovski- Russkoye Bogatsitvo'da, 1894, n° 10 ve 1895, n° 1 ve 2; ayrıca Toplu Yapıtlarında yeniden basılmış olan P. Struve'nin Eleştirel Notları (St. Petersburg 1894) üzerine görüşler. Mihaylovski'nin görüşleri Marksist bir açıdan, K. Tulin (V. İlyin) tarafından Ekonomik Gelişmemizi Niteleyen Veriler’inde tahlil edilmiştir (St. Petersburg 1895, sansür tarafından yok edilmiştir), sonradan V. İlyin'in On iki Yıl Boyunca'sında yeniden basılmıştır, St. Petersburg 1908. Diğer narodnik yapıtlar: V. V., Siyaset Çizgilerimiz, St. Petersburg 1892 ve Yetmişlerden Yirminci Yüzyıla, St. Petersburg 1907; Nikolay’ın, Reform Sonrası Toplumsal Ekonomimizin Özeti, St. Petersburg 1893; V. Çernov, Marksizm ve Tarım Sorunu, St. Petersburg 1906 ve Felsefi ve Sosyolojik Denemeler, St. Petersburg 1907.

Narodniklerin yanı sıra şu aşağıdakilere de değinebiliriz: N. Karayev, Tarihsel Materyalizmin Üzerine Eski ve Yeni Denemeler, St. Petersburg 1896, 1913te Ekonomik Materyalizmin Bir Eleştirisi başlığı altında 2. baskı; Masarik, Marksizm’in Felsefi ve Sosyolojik Temelleri [Rusça], Moskova 1900; Croce, Tarihsel Materyalizm ve Marksçı iktisat [Rusça], St. Petersburg 1902.

Marx’ın görüşlerinin doğru bir değerlendirmesi için, onun en yakın düşünce ve çalışma arkadaşı Friedrich Engels'in yapıtlarını tanımak gerekir. Engels'in tüm yapıtlarını hesaba katmadan Marksizm’i anlamak ve sunmak olanaksızdır.

Anarşizm açısından Marx’ın bir eleştirisi için bkz: V. Çerkezov, Marksizmin Öğretileri, iki bölüm, St. Petersburg 1905; V. Tucker, Bir Kitabın Bedeli [Rusça], Moskova 1907; Sovel (sendikalist), Modern Ekonominin Toplumsal incelemeleri, Moskova 1908.

Notlar

[1] Marx'ın “Moselle Muhabirinin Doğrulanması” adlı yazısı söz konusudur. -Ed.

[2] Karl Marx, “Hegel'in Hukuk Felsefesinin Eleştirisine Giriş”, Din Üzerine, Sol Yayınları, Ankara 1976, s. 37 vd.. -Ed

[3] Komünist Birlik -1847 yazında Londra'da kurulan devrimci proletaryanın birinci uluslararası örgütü. Birliğin örgütleyicileri ve liderleri Birliğin talimatıyla, Komünist Partisi Manifestosu'nun yazarları, Marx ve Engels’di. Birlik, burjuvaziyi alaşağı etmeyi, eski burjuva toplumunu sınıf karşıtlıklarıyla birlikte ortadan kaldırmayı ve sınıfsız ve özel mülkiyeti olmayan yeni bir toplumu kurmayı amaçlıyordu.

1852 Kasımına kadar süren varlığı sırasında, proleter devrimcilerin eğitim merkezi olarak, proletarya partisinin çekirdeği olarak ve Uluslararası işçi Birliğinin (Birinci Enternasyonalin) öncüsü olarak önemli bir rol oynadı. Onun tarihi, Engels'in “Komünist Birliğin Tarihi Üzerine” adlı makalesinde ele alınmıştır (Bkz: Marx and Engels, Collected Works, Moskova 1962, c. 11, s. (338- 57)).

[4] Şubat 1848'deki Fransız burjuva devrimi.

[5] Mart 1848'de başlayan Almanya ve Avusturya'daki burjuva devrimi.

[6] Küçük-burjuva partisi (“La Montagne”) tarafından, Cumhurbaşkanının ve Yasama Meclisi çoğunluğunun 1848 [7] Anayasasını çiğnemesini protesto etmek üzere Paris'te düzenlediği bir halk gösterisi. Göstericiler dağıtılmıştı.

Marx'ın bonapartçı ajan K. Vogt tarafından yazılan iftira dolu uydurması “Allgemeine Zeitung'a Karşı Davam”a yanıt olarak yazdığı Herr Vogt kitapçığı.

[8] Uluslararası işçi Birliği Açılış Söylevi.

[9] Engels, Handwarterbuch der Staalswissenschaften Band VI, s. 603'teki Marx üzerine makalesinde ve Bernstein, Encyclopaedia Britannica, 1911, On beşinci Baskısına yazdığı Marx konusundaki makalesinde yanlışlıkla tarihleri 1853-60 olarak vermektedirler. Bkz: Marx ve Engels, Briefwechsel, 1913 baskısı.

[10] Daha sonra Ücret, Fiyat ve Kâr olarak yayınlandı. -Sol Yayınları.

[11] “Marksizm Bibliyografyasına Bir Katkı”, Toplumsal Bilim ve Toplumsal Politika Arşivi, c. 20, kitap 2'de yayınlandı. -Ed.

[12] Sosyalizm ve Komünizm Bibliyografyası, c. 1-3. –Ed.

[13] Toplumsal Bilimler Bibliyografyası, Berlin, yayının ilk yılı, 1905 ve onu izleyen yıllar. –Ed.

[14] Halk Günlüğü. -Ed.

[15] Politik Bilimler Sözlüğü, c. 6, s. 600-603. –Ed.

[16] W. Liebknecht, Karl Marx Bibliyografik Anılar. –Ed.

[17] Paul Lafargue, Marx'ın Kişisel Anıları. –Ed.

[18] Karl Kautsky, Karl Marx'ın Tarihsel Katkısı, Ustanın Ölümünün Yirmi beşinci Yıldönümü Üzerine. –Ed.

[19] Clara Zetkin, Karl Marx ve Mesleği, -Ed.

[20] E. Untermann, Dar Marksizm’in Mantıksal Kusurları. -Ed.

[21] Hugo Riekes, “Marksizm’in Felsefi Kökleri”, Bütün Siyasal Bilimler Dergisi, 62'nci yayın yılı, 1906, s. 407-37 -Ed.

[22] Benno Erdmann, “Tarihin Materyalist Anlayışının Felsefi Varsayımlar” Yasama, Yönetim ve Ulusal Ekonomi Yıllığı’nda (Schmoller Yıllığı), 1907, Kitap 3, s. 1-56. -Ed.

[23] Rudolph Stammler, Tarihin Materyalist Anlayışına Göre İktisat ve Yasa -Ed.

[24] V. İlyin, V. İ. Lenin'in yazınsal takma adlarından biri. -Ed.

[25] Hermann Gorter, Tarihsel Materyalizm. -Ed.

[26] Hammacher, Marksizm’in Felsefi-iktisadi Sistemi. -Ed.

[27] Max Adler, Nedensellik ve Erekbilim ve Düşünür Olarak Marx, -Ed.

[28] Giovani Gentile, Marx'ın Felsefesi. -Ed.

[29] Compere-Morel, Fransa'da Tarım Sorunu ve Sosyalizm. -Ed.

[30] Böhrn-Bawerk, Karl Marx ve Sisteminin Sonucu. -Ed.

[31] Riekes, Değer ve Değişim Değeri, (1895). -Ed.

[32] Von Bortkiewicz, Marksçı Sistemde Değerin Hesaplanması ve Fiyatın Hesaplanması (Toplumsal Bilimler Arşivi 1906-07). -Ed.

[33] Leo von Buch, Ekonomi Politiğin Öğeleri Üzerine, Emeğin Yeğinliği, Değer ve Fiyat. -Ed.

[34] Hilferding. Böhm-Bawerk'in Marx’ı Eleştirisi. -Ed.

[35] Jules Guesde, Sınıf Mücadelesinin Dört Yılı, Dikkat! Günün Sorunları, Paris 1911. - Ed.

[36] Paul Lafargue, İktisadi Belirlenimcilik. Karl Marx'ın Tarihsel Yöntemi, Paris 1909.- Ed.

[37] Anton Pannekoek, Emek Hareketinde İki Eğilim. -Ed.

[38] Rosa Luxemburg, Sermayenin Birikimi, Berlin 1913.-Ed.

[39] Otto Bauer, Sermayenin Birikimi, (Die Neue Zeit, XXX, 1, 1913, s. 831 ve 862). -Ed.

14 Temmuz 2013 Pazar

Karl Marx (1818-1883) - Sean Sayers

Çeviren: Kerem Cantekin – Mahmut Boyuneğmez


Marx 1818 yılında Prusya’nın Ren eyaletindeki Trier’de dünyaya geldi. Anne ve babası Yahudi’ydi. Liberal görüşlere sahip başarılı bir avukat olan babası, mesleği Yahudilik karşıtı yasalar nedeniyle tehlikeye girince, vaftiz
olarak Hıristiyan oldu. Marx, Bonn ve Berlin Üniversitelerinde felsefe, tarih ve hukuk okudu, doktorasını Jena Üniversitesi’nde yaptı. Radikal fikirleri yüzünden akademik kariyer hedeflerini gerçekleştiremeyen Marx, gazeteciliğe yöneldi. Rheinische Zeitung’un (Ren Gazetesi) editörlüğünü yaptı. Prusya devletinin uyguladığı sansür nedeniyle çalışmalarını sürdüremeyince 1843’te Paris’e taşındı. Paris yılları Friedrich Engels ile hayat boyu sürecek dostluk ve iş birliğinin başlangıcı oldu. Bu şehirde Arnold Ruge ile başka bir radikal gazete çıkarmaya başladı. Ancak bu gazete de uzun süre varlığını sürdüremedi. 1845 yılında Marx, Fransa’dan sürülerek Brüksel’e yerleşti. 1847 yılında Marx ve Engels’in katkıları ile Komünistler Birliği (Comunist Legue) kuruldu. (1847 sonu-1848 başında) Marx ve Engels bu birlik adına Komünist Manifesto’yu yazdılar. 1848 yılı, Avrupa’da büyük devrimci hareketlerin oluştuğu bir yıldı. Avrupa bu devrim sürecini yaşarken Marx, Köln şehrine gelerek burada yeniden radikal bir gazetenin editörlüğūnü yaptı. 1848 devrimi başarısız olunca gazete kapatıldı, Marx Almanya’dan sınır dışı edildi ve Londra’ya yerleşti. Hayatının geri kalanı boyunca Londra’da yaşadı.

Londra’da ailesi yoksulluk sınırında yaşadı. Gelir kaynakları, Marx’ın ara sıra gazetelere yazdığı yazılar için ödenen paralar ve Engels’in verdiği finansal destekti. Bu yıllarda Engels ailesinin Manchester’daki pamuk firmasına ortak olmuştu. British Museum Kütüphanesi’ndeki kaynakları da kullanarak, kapitalizmin sistematik bir teorisini oluşturmaya kendini adayan Marx’ın çabasının ürünü Kapital adlı temel eserinde somutlandı. Kapital’in ilk cildi 1867’de yayınlandı. Geri kalan iki cilt Marx’ın ölümünden sonra Engels’in onun notlarını derlemesi sayesinde yayınlandı. Dördüncü cildi oluşturacak olan elyazması notlar, Karl Kautsky tarafından derlenerek, Artı-Değer Teorileri adıyla yayınlandı (1905-1910). Marx hayatının son yıllarını çoğunlukla teorik araştırmaya ayırmış olsa da, aynı zamanda öldüğü 1883 yılına kadar Birinci Enternasyonal’in (Uluslararası İşçiler Birliği’nin) sekreterliğini yaptı.
 
Marx fikir hayatının ilk yıllarında, 1832 yılında Hegel’in ölümünden sonra beliren radikal ‘genç Hegelci’ okulun bir üyesiydi. Feuerbach’tan etkilenerek yazdığı ilk yazıları, Hegel’in politik felsefesinin, sol-Hegelci, radikal hümanist bir bakış açısı ile eleştirisidir. Ancak Marx kısa sürede, devletin biçimlerinin ve hukuki ilişkilerin temellerinin maddi ve ekonomik koşullarda olduğunu kavradı. Manchester’da yaşadığı deneyimlerin sonucunda Engels de aynı sonuca varmıştı (İngiltere’de İşçi Sınıfının Durumu-The Condition of the Working Class in England (1844)). Marx ve Engels birlikte yazdıkları çalışmalarda Feuerbach, Stirner, Ruge, Bruno Bauer gibi dönemin genç Hegelcilerini hedef aldılar ve onların idealizmini eleştirdiler (Kutsal Aile-1844, Alman İdeolojisi-1845). Böylece Marx’ın ifadesiyle ileriki yıllarda çalışmalarına rehberlik edecek, materyalist tarih teorisinin temelleri atılmış oldu.

Bazı yazarlar, örneğin Althusser, Marx’ın 1845’e kadarki “felsefi” çalışmalarıyla sonraki çalışmaları arasında keskin bir ayrım olduğunu savunur.  Her ne kadar Marx’ın düşüncesi iktisat üzerine artan yoğunlaşmasıyla değişir ve gelişirse de, çoğu yorumcu, onun görüşlerinde köklü bir kırılmanın/süreksizliğin olmadığında hemfikirdir.
 
Materyalist tarih teorisi, insanların beslenme, barınma gibi ihtiyaçlara sahip canlılar olduğu önermesiyle başlar. Fiziksel ihtiyaçlar ve bunları karşılamak için yapılan ekonomik eylemler, yani insan yaşamının maddi yanı, temel ve önceliklidir. Bu gerçek o kadar tartışmasızdır ki, bu gerçeğin çok da önemli olmadığı düşünülebilir, ama aslında öyle değildir. Marx öncesi tarih ve toplumsal felsefe, devletin ve yöneticilerin yaptıklarına odaklanmıştı ve toplumların yaşadığı ekonomik gelişimle hemen hemen hiç ilgilenmiyorlardı.  Marx’a göre her toplum, belli toplumsal ‘üretim ilişkileri’ (mülkiyet ilişkileri, toplumsal işbölümü) ile ilişkilenen belirli ‘üretim güçleri’ne (üretim aletleri, makineler, emek gücü) sahiptir. Bunlar birlikte toplumların maddi ‘temel’ini oluştururlar ki bu temelin üzerinde, toplumların siyasi ve hukuki kurumları ile ideolojik formasyonlarının (din, felsefe ve sanat) oluşturduğu ‘üst-yapı’ yükselir. “İnsanların var oluşunu belirleyen bilinçleri değildir. Aksine, insanların toplumsal var oluşu, onların bilincini belirler.” (1859, 389)
 
Her tarihsel dönemde üretim ilişkileri, ekonomik gelişimin toplumsal dayanağını sağlar. Gelişen üretim güçleri, mevcut üretim ilişkileriyle giderek artan uyuşmazlığı doğurur. Bu çatışmalar sınıf mücadeleleri şeklinde yansır. “Üretim ilişkileri üretici güçlerin gelişiminin kazandığı formlar olmaktan çıkarak, onların ayak bağı/kısıtlayıcıları olmaya başlar. Bu da bir toplumsal devrim dönemini başlatır” ki burada toplumsal ilişkiler ve “tüm devasa üst-yapı” dönüşür. (1859, 389-90) Marx, tarihi, her birinde farklı üretim ilişkilerinin var olduğu çağlara ayırır: antik dünyanın köleci toplumu, feodalizm ve kapitalizm.

Ekonomik gelişim sadece yeni ürün fazlalığını değil, aynı zamanda toplumsal ilişkilerin yeni biçimlerini, yeni toplumsal grupları ve sınıfları yaratır. “El değirmeni feodal lordların olduğu topluma, buhar makineleri sanayici kapitalistlerin olduğu topluma tekabül eder.” (1847a, 202) Proletarya (işçi sınıfı) da kapitalizmin ürünüdür. Marx ve Engels proletaryanın gelişimini Komünist Manifesto’nun ilk bölümünde oldukça etkileyici bir şekilde anlatır. Sanayileşme sürecinin işçileri nasıl fabrikalarda ve şehirlerde topladığını, böylece işçilerin dağınık, bilinçsiz bir topluluktan (kendinde sınıftan), burjuvaziyle mücadelesi içerisinde örgütlü ve bilinçli bir siyasi güce (kendisi için sınıfa) nasıl dönüştüğünü gösterirler. Öyle ki bu siyasi güç sonunda kapitalizmin “mezar kazıcısı” olacak ve yeni bir üretim sistemini, sosyalizmi kurmaya başlayacaktır.

Her ne kadar kapitalist toplum bu görünümde olsa da, Marx’a göre toplum sadece birbirinden ayrı ve birbiriyle rekabet içinde olan bireylerin toplamı değildir. Tarih boyunca tüm toplumlar birbirleri ile çekişen sınıflara bölünmüştür. Bu sınıfları yapısal ve ekonomik olarak tanımlayan, onların üretim araçlarıyla ilişkisidir. Burjuvalar, üretim araçlarının sahipleri, proletarya ise bu araçlara sahip olmayan sınıftır. Marx kapitalist toplumun giderek daha fazla burjuvalar ve işçiler şeklinde kutuplaşan iki büyük karşıt kampa bölündüğüne inanıyordu. Tarihsel gelişim, en azından gelişmiş ülkeler söz konusu olduğunda, bu sonuca ulaşmadı (yazar, proletaryanın sadece sanayi işçilerini kapsadığını düşünüyor olmalı - çn) fakat uluslar arası ölçekte böyle bir kutuplaşma kanıtlanabilir biçimde oluşmuştur. Sanayileşmiş toplumlarda toplumsal sınıfların karakteri, Marx’ın Komünist Manifesto’yu yazdığı 19.yy.’nın ortasından bugüne değin dikkat çekecek ölçüde değişti ve bu nedenle sınıfların bugün Marksist terimlerle anlaşılabilir olup olmadığı konusunda tartışmalar bulunmaktadır. Ancak toplumu sınıflarla kavramak, modern toplumsal düşüncenin vazgeçilmez bir parçasıdır.

Marx, bütün tarihsel toplumların antagonist sınıflara bölündüğüne inanır. Devlet, ‘halk’ın çıkarlarını ya da yaygın ‘genel irade’yi (Rousseau) temsil etmez. Hobbes ve Locke gibi liberal filozofların sahip olduğuna inandıkları şekilde sınıf çıkarlarının oluşturduğu karşıtlığın üstünde ya da ötesinde bulunan bir güç değildir. Marx’a göre devlet özünde, sınıf egemenliğinin araçlarından birisidir. Kapitalist toplumda devlet bir burjuva devletidir: “tüm burjuvaların ortak işlerini yöneten bir komite”den (1848, 223) başka bir şey değildir. Kapitalist devletin adalet, demokrasi ve hukuki standartları, burjuva standartlardır. Bu durum, kapitalist toplumda, işçi sınıfınınkiler de dâhil farklı sınıfların çıkarlarının, farklı partiler tarafından temsil edildiği demokrasi biçimlerinin olduğunu yadsımaz. Ancak liberal demokratik politik kurumlar, kapitalist sistemin sınırları içerisinde iş görür. Bu sınırlara radikal meydan okumalar olduğunda, liberal demokrasi askıya alınır.

Marx, kapitalizmin kaçınılmaz olarak artan sınıfsal kutuplaşmaya ve sınıf çatışmasına yol açacağına inanır. Kapitalizmin içsel gelişim süreçleriyle sonunda kendi çözülüşünü hazırlaması; kapitalizmin, bir devrimle yenilgisi ve yerini sosyalist bir toplumun yaratılmasına bırakması kesindir. Siyasi iktidarın işçi sınıfı tarafından alınması, ilk başta, işçi sınıfının yönetici sınıf haline geldiği sosyalist bir devletin kurulmasına yol açacaktır ki bu devlet, işçi sınıfının çıkarları çerçevesinde çalışır. Bu şekilde ‘proletarya diktatörlüğü’, ‘burjuvazinin diktatörlüğü’nün yerine geçecektir. Bu nitelemeler, bu devletlerin diktatöryal bir politik biçime sahip olduğu anlamına gelmez. Bu devletlerin, belli bir sınıfın çıkarları çerçevesinde yönettikleri anlamına gelir.
 
Yine de ‘proletarya diktatörlüğü’, kapitalizm sonrası gelişimin sadece ilk fazıdır. Onun ana amacı, üretim araçlarının özel mülkiyetine son vermek ve böylece sınıf farklarının ekonomik ve sosyal temelinin ortadan kalkmasıdır. Ayrıca, Marx’a göre, sosyalist üretim ilişkileri, üretici güçlerin gelişimini engelleyen eski zincirleri kıracak ve büyük bir ekonomik gelişime yol açacaktır. Sınıf ayrımlarının maddi temeli çözündüğünde, sınıf farkları tedricen kaybolacak ve bununla birlikte devlete, sınıf egemenliğinin bir enstrümanı ve zor kullanan bir güç olarak ihtiyaç kalmayacaktır.  Engels’in belirttiği gibi, komünizmin daha ileri aşamasında, devletin ‘sönümlenmesi’ (‘wither away’) gerçekleşecek ve “insanların yönetilmesinin yerini işlerin idare edilmesi” alacaktır (1884). Marx, komünist toplum vizyonunu şöyle tasvir eder:

“Komünist toplumun daha yüksek bir fazında, bireyin işbölümüne kölece boyun eğişi ve bununla birlikte kafa ve kol emeği arasındaki antitez ortadan kaldırıldıktan sonra; emeğin sadece bir geçim aracı değil, hayatın başlıca ihtiyacı haline gelmeye başlamasından sonra; üretici güçlerin bireyin çok yönlü gelişimiyle birlikte artmasından ve işbirliğinden kaynaklanan zenginlik pınarlarının daha bol akmasından sonra, ancak o zaman burjuva hakkın dar ufku bütünüyle aşılabilir ve toplum bayrağının üzerine şunu yazar: Herkesten yeteneğine göre, herkese ihtiyacı kadar!” ( 1875, 569)

Marx tarihsel gelişimin objektif ve ‘bilimsel’ kavranışı adına, ütopik ve etik sosyalist fikirleri reddeder. Max’ın sosyalizm düşüncesi, etik değerlerin ifadelendirilmesi, uygulanmak zorunda olunan bir ideal değildir; kapitalist gelişimin taşıdığı eğilimin gerçek bir öngörüsüdür. “Komünizm bizim için kanıtlanacak bir durum, gerçekliğin kendini zorunlulukla uyarlayacağı bir ideal değildir. Biz komünizmi bugünkü durumu ortadan kaldıracak gerçek hareket olarak adlandırıyoruz. Bu hareketin koşulları şu anda var olan öncüllerden kaynaklanır” (1845,171). Yine de Marx’ın düşüncesinin ütopik ve vizyoner bir boyutu vardır. Bu boyut Marksizm oluştuğundan beri sosyalistlere ilham vermiş ve modern dünyanın en kuvvetli moral ideallerinden birisi ola gelmiştir.
   
Komünist Manifesto kalın harflerle yazılmış olan şu kelimelerle başlar, “Avrupa'da bir hayalet dolaşıyor - komünizm hayaleti.” Bu kelimeler, yazıldıkları zamanda, baskın konumdaki bir tarihi durumun tasvirinden çok bir umudu ifade ediyordu. Manifesto, Komünistler Birliği adına yazılmıştı ve bu birlik, geniş organizasyonu ve takipçileri olmayan, sadece aktivistlerden oluşan küçük bir gruptu. Manifesto’nun yayınlanmasından kısa bir süre sonra, onun ifade ettiği devrimci umutlar hüsrana uğradı. 1848 devrimleri başarısız oldu. Komünistler Birliği, diğer devrimci gruplarla birlikte ezildi; üyeleri izlendi ve onlara eziyet edildi. ‘Komünizm hayaleti’ her bakımdan ortadan kayboldu ve Manifesto’nun vizyonu yanlışlandı.

Ancak, zamanla devrimci sosyalist hareket organize oldu ve yeniden belirdi. 1864'de Uluslararası İşçi Birliği (Birinci Enternasyonal) kuruldu. Marx bu birliğin sekreteri ve önde gelen düşünürüydü. 1883'de Marx öldüğünde, sosyalist gruplar yeniden canlanmıştı ve Marx'ın fikirleri tüm Avrupa'da etkiliydi. Hayalet geri dönmüştü. 

20.yy boyunca tarihin kendisi, Marx'ın düşüncesinin ana çizgilerinin dikkat çekici doğrulamasını sağlamış görünür. Kapitalizmin sadece belli bir döneme ait ve sınırları olan bir tarihsel aşama olduğu ve aşılacağı tahmini, dünyanın büyük bir bölümünü kapitalizmin pençesinden kurtaran bir dizi devrimle doğrulanmış görünmektedir. Komünizm artık sadece Avrupa'da değil, tüm dünyada dolaşan bir hayalet olarak görünmektedir.
  
Sovyetler Birliği ile Doğu Avrupa’daki rejimlerin 1989’da çökmesiyle, bu tabloda ciddi şüpheler oluştu. Bazıları Marksizm’in artık öldüğünü ve kapitalizm sonrasının tarih öngörüsünün bir yanılsama olduğunu söylediler. Kapitalizm ve liberal demokrasi, toplumsal gelişimin mümkün olan en üst aşaması ve ‘tarihin sonu’ydu. Kapitalist dünyanın devam eden sorunları, krizleri, çatışmaları ve çelişkileri göz önünde bulundurulduğunda, bu fikir ne makuldür ne de savunulabilir bir fikirdir. Marksizm’in yaşanan tarihi deneyimlerin ışığında yeniden üretilmeye ihtiyacı olduğu konusunda şüphe yoktur. Ancak Marksizm hala kapitalist dünyayı anlamak ve açıklamak için en kapsamlı ve en güçlü teori olmaya devam etmektedir ve insan yaşamının daha iyi bir biçiminin mümkün olduğuna inananların umut ve ilham kaynağı olmaya devam etmektedir.
 
(Marx'ın eserlerine yukarıda verilen referanslar için bkz; Karl Marx, Selected Writings, ed. D.McLellan, Oxford: Oxford University Press, 1977)

[MAR] YOUTUBE KANALI

LİDER

Karl Marx - Kapital

Kısa Sovyet Film ve Belgeseller [Türkçe]