İngilizceden çeviren: Mahmut Boyuneğmez
Ancak
şimdilik, farklı muamele görmek üzere üç sınıfa ayrılan her iki cinsiyetten
çocuk ve gençlerle ilgilenmek zorundayız [a]; birinci sınıf 9 ila 12 yaş
arasında; ikincisi 13 ila 15 yaş arasında; üçüncüsü ise 16 ve 17 yaşları
kapsamaktadır. Birinci sınıfın herhangi bir atölye ya da ev işinde
çalıştırılmasının yasal olarak iki; ikincinin dört; üçüncünün ise altı saatle
sınırlandırılmasını öneriyoruz. Üçüncü sınıf için, yemek ya da dinlenme için en
az bir saat ara verilmelidir.
9
yaşından önce ilkokul eğitimine başlamak arzu edilebilir; ancak biz burada
sadece, çalışan insanı sermaye birikimi için sadece bir araç haline getiren ve
ebeveynleri zorunlulukları nedeniyle kendi çocuklarının satıcıları olan köle sahiplerine
dönüştüren bir sosyal sistemin eğilimlerine karşı en vazgeçilmez panzehirlerle
ilgileniyoruz. Çocukların ve gençlerin hakları savunulmalıdır. Onlar kendi
başlarına hareket edemezler. Bu nedenle, onlar adına hareket etmek toplumun
görevidir.
Eğer
orta ve üst sınıflar çocuklarına karşı görevlerini ihmal ederlerse, bu kendi
hatalarıdır. Bu sınıfların ayrıcalıklarını paylaşan çocuk, onların önyargılarından
muzdarip olmaya mahkûmdur.
İşçi
sınıfının durumu ise oldukça farklıdır. Çalışan adam özgür bir özne değildir.
Hatta pek çok durumda, çocuğunun gerçek çıkarını ya da insan gelişiminin normal
koşullarını anlayamayacak kadar cahildir. Bununla birlikte, işçi sınıfının daha
aydınlanmış kesimi, kendi sınıfının ve dolayısıyla insanlığın geleceğinin
tamamen yükselen işçi neslinin oluşumuna bağlı olduğunu tamamen anlamaktadır. Onlar
her şeyden önce çocukların ve genç işçilerin mevcut sistemin ezici etkilerinden
kurtarılması gerektiğini bilirler. Bu ancak toplumsal aklın toplumsal güce
dönüştürülmesiyle gerçekleştirilebilir ve verili koşullar altında bunu
yapmanın, devlet gücüyle uygulanan genel yasalardan başka bir yolu yoktur. Bu
tür yasalar uygulanırken, işçi sınıfı iktidarı güçlendirmez. Aksine, şu anda
kendilerine karşı kullanılan bu gücü kendi araçlarına dönüştürürler. Çok sayıda
münferit bireysel çabayla boşuna teşebbüs edecekleri şeyi genel bir eylemle
gerçekleştirirler.
Bu noktadan
hareketle, eğitimle birleştirilmediği sürece hiçbir ebeveynin ve patronun çocuk
emeğini kullanmasına izin verilmemesi gerektiğini söylüyoruz.
Eğitimden
üç şeyi anlıyoruz:
Birincisi:
Zihinsel eğitim.
İkincisi:
Jimnastik okullarında ve askeri egzersizlerde verildiği gibi bedensel eğitim.
Üçüncüsü:
Tüm üretim süreçlerinin genel ilkelerini öğreten ve aynı zamanda çocuğu ve
genci tüm işkollarının temel aletlerinin pratik kullanımına başlatan teknolojik
eğitim. [Almanca metinde buna "politeknik eğitim" denmektedir - Ed]
Zihinsel,
jimnastiksel ve teknolojik eğitimin aşamalı ve ilerleyen seyri, çocuk işçilerin
sınıflandırılmasına uygun olmalıdır. Teknolojik okulların masrafları kısmen
ürünlerinin satışıyla karşılanmalıdır.
Ücretli
üretken emek, zihinsel eğitim, bedensel egzersiz ve politeknik eğitimin
birleşimi, işçi sınıfını yüksek ve orta sınıfların seviyesinin çok üstüne
çıkaracaktır.
Kendiliğinden anlaşılmaktadır ki, 9 yaşından 17 yaşına kadar (dâhil olmak üzere) tüm kişilerin gece işlerinde ve sağlığa zarar veren tüm işlerde çalıştırılması kanunen kesinlikle yasaklanmalıdır.
[a]
Not: Fransızca ve Almanca metinlerde bu cümle yerine, bir önceki paragrafı
sonlandıran ve yeni bir paragraf başlatan iki cümle bulunmaktadır:
"Ancak,
şimdilik sadece işçi sınıfına mensup çocuk ve gençlerle ilgilenmek zorundayız.
"Fizyolojiye dayanarak, her iki cinsiyetten çocuk ve gençleri ayırmayı gerekli görüyoruz" ve ardından İngilizce metinde olduğu gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Google hesabıyla yorum yapmak istemiyorsanız, yorum yazmadan önce Ad/Url seçeneğinde, sadece ad kısmını doldurabilirsiniz.