SSCB: Bir daha asla olmayacak...

Hazırlayan: Ahmet Açan

Bu videoyu çevirme sebebim şuydu: Sosyalistler, "gerçek İslam bu değil" diyenler gibi değildir. Çünkü Bolşevikler başarmıştı. Sovyetler 4-4'lük değilse de 4-3'lüktü. Bize hayal satıyorsunuz diyenlere hatırlatmak gerekiyor. Komünistler hayal satmıyor...

"Marketlerde hiçbir güvenlik elemanı bulunmaz, maksimum güvenlikli bir hapishanedeymişsiniz gibi her köşede bir gizli kamera bulunmadığı halde hiçbir hırsızlık olayı yaşanmazdı. (...) Sovyetler Birliği, okullarda güvenlik görevlileri gibi sapkın bir noktaya hiç gelmedi. Böyle bir şey kimsenin aklının ucundan bile geçmezdi. Okulun en korkuncu temizlikçi kadın Valya teyzeydi. Müdürün yanına çağrılmak ise öğrenci için kulağa askeri mahkemeye çağrılmak gibi gelirdi. Tüm bunları yaşamayanlara nasıl açıklanır? Kendinizi sakin, rahat ve güvenilir hissettiğiniz bir yer hayal edin. Mesela çocukken yattığınız oda ya da köydeki ninenizin evi. Gözünüzün önüne getirdiniz mi? İşte biz kendimizi uçsuz bucaksız ülkemizin her noktasında böyle hissederdik."

6,5 dakikada Sovyetler'de yaşam nasıldı. Günümüzle kıyaslamalı. Altına videoya yapılan yorumları da ekliyorum.

Türkçe alt yazı: Ahmet AÇAN

https://www.youtube.com/watch?v=11j3GU_lhQc

VİDEOYA YAPILAN YORUMLAR:

Muhit Zhunisov (3 hafta önce) : Böyle bir ülkeyi kaybettik. Yazık.

Natalya Musina (3 hafta önce): Hakikaten kapılarımızı kitlemezdik ve herkes birbirini tanırdı. Muhteşem, aydınlık zamanlardı...

Lubov Şmidt (3 hafta önce) : Böyle videoları sakince izleyemiyorum. Kalbim paramparça ve özlemim korkunç. Koruyamadık ve sonsuza dek kaybettik. Ne internete ne iphone’a, ne diğer çöplere ihtiyacımız vardı. İnsani ilişkileri, duygulu şarkılarımızı özlüyorum. YURDUMUZU bize geri verin!!!!

Yelena (8 gün önce): Lubov üzme kendini. En azından yaşadık, biliyoruz. Torunlarımıza yazık.

Borya (8 gün önce): Bir de internet kullanıyor! Eğer bir zaman makinesi olsaydı, 70 ve 80’lerde bir ay kaldıktan sonra bugüne döner sorardık! Bu video sadece geçmişte çocukluğunu, ergenliğini, gençliğini yaşayanlar için bir nostalji.

Natalya Gavrilova (1 hafta önce) : Borya, hâlâ sosyalizmde yaşasaydık, sadece internetimiz değil, zaman makinemiz bile olurdu! İlk küçük kablosuz telefon Sovyetler Birliği’nde üretildi!

İrina Voronkova (1 ay önce) : Hepsi doğru. Aynen böyleydi. Geleceğe güvenle bakardık. Milliyetleri ne olursa olsun herkes birbirine saygıyla davranırdı.

Saule (3 hafta önce): Ulus kelimesinin anlamını bile bilmezdik. Hepimiz aile gibiydik. Şimdi herkes hayvan gibi… Korkunç.

Ani Bekker (3 hafta önce): Sovyetler Birliği’ni geri istiyorum.

Aleksey Makurun (4 hafta önce): Böylesi bir daha ASLA OLMAYACAK! Allaha Şükür 56 yaşındayım. Bu mutlu zamanlarda yaşadım.

Gulnara (2 hafta önce): Saygıdeğer beyefendiler. Bize Sovyetler Birliğimizi geri verin. Geçmişi hatırlamak canımızı öyle acıtıyor ki...

Olga Bıçkova (3 hafta önce): Sovyetler Birliğinde en korkunç kâbuslarınız bile bugünkü yaşananlarla kıyaslanmaz.

Elmira Ajibayeva (2 hafta önce): Bize bir tek hatıraları kaldı.

Sergey Bulgakov (1 ay önce) : Sovyetler Birliği, cennet nedir sorusuna verilen cevaptır.

Gulnara Enejemuratova (2 hafta önce): O zamanlar komünizme gittiğimizi sanıyorduk. Meğer zaten komünizmde yaşıyormuşuz.

Kolya Puşkariv (2 hafta önce): Bizim için, sıradan insanlar için bu komünizmdi.

Valentina Kim (3 hafta önce): Aynen öyleydi. Komünizmde yaşadık ama bunun Sovyetler Birliği olduğunu anlamadık. Hayatımın en güzel zamanlarıydı.

Raisa Petrosyan (1 ay önce) : Evet bu komünizmdi ama anlamadık. Hep böyle olacağını düşündük ve başka bir rejim bilmiyorduk.

Lena Dranik (3 hafta önce): Evet tüm bunlara ihanet ettik. Sakız ve kot pantolon için sattık. Utanç, acı ve gözyaşları içindeyim...

Ariella Fransuzova (2 hafta önce): Çocuktuk. Dolaşmaya çıktığımızda bize kimse tek laf etmezdi. Ebeveynlerimiz işteydi ve bizim için korkmazlardı. İnsanların zor zamanlar geçirdiği dönemlerdi. Her şeyin fiyatını, eksisini artısını bilirlerdi. Bugün geçmiş zamanları, insanların arasında yaşamanın, beklemekten korkmanın ne kadar korkunç olduğunu anlayamazsınız.

Albert Karimov (8 gün önce): 55 yaşında sağlıklı bir erkeğim. Çocuk gibi hüngür hüngür ağladım!!!!!

Kozma Prutkov (9 gün önce): Gözyaşlarıyla izliyorum. Hepsi doğru. Benim için bu dünyada her şey yabancı. Ben “orada” yaşıyorum.

Elza Pegasova (4 gün önce): Her kelimesinin altına imzamı atarım. Bu mutlu zamanlar için ağlamak istiyorum.

Yelena Ulman (7 gün önce): Teşekkürler kaygısız çocukluğum, gençliğim, öğrenciliğim için. İş yerinin anneme verdiği daireyi 2-3 odalıyla değiştirdikleri için. Teşekkürler her şey için!!! Filmde anlatılan her şey oldu.

İrina Biryukova (8 gün önce) Ne kadar da mutluyduk! Sadece şimdi anlıyorum...